Αυτά τα λόγια απηύθυνε ένας φωτισμένος δάσκαλος στους µαθητές του, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου...
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη,
Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21,
Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει
Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που ßιάζεσαι να φύγεις,
Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
Και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλού
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία
Ή και περισσότερα χρόνια,
Θα σου µιλήσω σταράτα
Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,
Οι µαθητές που δίδαξα φέτος
Στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεßάστηκαν,
Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές
Δε µε σεßάστηκαν, µε προσέßαλαν κατ' επανάληψη.
Με έργα, µε λόγια, µε ύßρεις,
Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
Που µε σόκαρε, που µε έßαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει
Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος
Το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά
Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία
Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,
Των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε
Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,
Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,
Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας,
Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
Θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν όµως θέλετε µια συµßουλή από ένα δάσκαλο,
Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,
Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,
Για να καταλάßει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια
Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη..
Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
Και έµαθε πέντε κολλυßογράµµατα,
Για να µας πει την ιστορία του ßίου του,
Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο,
Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από τον στρατηγό Μακρυγιάννη
Να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,
το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,
Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από
Τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρßανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα αλßανικά µάθαµε σαν µπέσα,
Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.
Να αναλαµßάνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,
Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοßία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου,
του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
Κι έπειτα φυλακίστηκε,
Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,
Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,
Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
Από την κυßέρνηση µια πλούσια σύνταξη,
Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείßει πολύ καλά,
Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσßάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.
Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα,
Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,
Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα
Για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που
Αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλαßαίνω, αντιλαµßάνοµαι
Πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος
των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.
Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
Και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα
και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν ßλέπω την εποχή µας
Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,
Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,
Μόνο σε εσάς ελπίζω,
Στην ειλικρινή σας διάθεση
να αγωνιστείτε,
να αντισταθείτε,
να πολεµήσετε,
να νικήσετε.
Μη µας απογοητεύσετε...
1 σχόλιο:
Ανήμερα της θλιβερής επετείου της Ποντιακής Γενοκτονίας, την Τετάρτη 19 Μαΐου, η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων του υπουργείου Παιδείας, ζήτησε από τους μαθητές θεωρητικής κατεύθυνσης της Γ΄ λυκείου που συμμετέχουν στις απολυτήριες εξετάσεις, να αναλύσουν στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας το έργο του Γιώργου Ιωάννου … «Το σπίτι του Κεμάλ». Η επιλογή του συγκεκριμένου κειμένου την συγκεκριμένη ημέρα, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις αφού το έργο πραγματεύεται τις διαδοχικές επισκέψεις μίας Τουρκάλας, που εγκατέλειψε τη Θεσσαλονίκη με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, στο σπίτι που έζησε, δίπλα ακριβώς από αυτό που γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ και σήμερα στεγάζει το τουρκικό προξενείο. [...]
«Λυπάμαι για αυτό που έγινε. Την ίδια ώρα που ο Ελληνισμός τιμάει τους 350.000 νεκρούς της Ποντιακής Γενοκτονίας, το υπουργείο Παιδείας επέλεξε να τιμήσει τον σφαγέα τον προγόνων μας. Δεν ξέρω αν είναι συμπτωματικό, αλλά πολλά περίεργα συμβαίνουν τελευταία στο υπουργείο Παιδείας» δήλωσε ο πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας κ.Γεώργιος Παρχαρίδης που θα αποστείλει σχετική επιστολή διαμαρτυρίας προς την υπουργό Παιδείας κυρία Άννα Διαμαντοπούλου.
«Με προβληματίζει η επιλογή του συγκεκριμένου θέματος, τη συγκεκριμένη μέρα. Σκεφτείτε τι θα πουν οι Σουηδοί συνάδελφοι που πρόσφατα ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης της Ποντιακής Γενοκτονίας, αν πληροφορηθούν πως αντιμετωπίζει το θέμα το ελληνικό υπουργείο Παιδείας» δήλωσε από την πλευρά του ο βουλευτής Σερρών της ΝΔ κ.Αναστάσιος Καρυπίδης.
Την ίδια ώρα, χιλιάδες κόσμου συμμετείχαν στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στην πλατεία Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη για να τιμήσουν τη Γενοκτονία των 353.000 Ελλήνων του Πόντου.
Στην εκδήλωση μίλησαν οι βουλευτές που πρωταγωνίστησαν στην αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη σουηδική Βουλή, ενώ συγκίνηση προκάλεσε η ομιλία του υπερασιωνόβιου (108 ετών) Χαράλαμπου Μητσόγλου, από την Μπάφρα του Πόντου, ο οποίος αναφέρθηκε στα βιώματά του από τις τραγικές εκείνες ημέρες.
Μετά τη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε πορεία η οποία ολοκληρώθηκε στο τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης, όπου οι εκπρόσωποι της ΠΟΕ θυροκόλλησαν το ψήφισμα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Δημοσίευση σχολίου