Η ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΡΜΙΑ
ΕΙΣ ΤΟ ΝΑΔΙΡ;
Τό ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 2/8243/0020/1.3.2011 (σχετ. 2/10033/31.1.2011, 2/8955/25.1.2011) ἔγγραφο τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν καί τῆς Γεν. Γραμματείας Δημοσιονομικῆς Πολιτικῆς, πού ὑπογράφεται ἀπό τόν Ὑφυπουργό κ. Φίλιππο Σαχινίδη μέ θέμα: «Ἔγκριση πρόσληψης προσωπικοῦ» φέρει στό φῶς τά ὑπ’ ἀριθμ. Φ. 908 / 3936 / Η & Φ. 908 / 3836ο / Η ἔγγραφα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, διά βίου μαθήσεως καί Θρησκευμάτων μέ τά ὁποῖα ὑπεβλήθη ὁ προγραμματισμός τῶν προσλήψεων προσωπικοῦ τοῦ Ὑπουργείου, γιά τό οἰκονομικό ἔτος 2011. Στόν προγραμματισμό αὐτόν προβλέπεται ἡ πρόσληψις 44.045 νέων ὑπαλλήλων ἁρμοδιότητος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἡ πρόσληψις 250 ἱεροδιδασκάλων στίς Μουφτεῖες τῆς Θράκης γιά τήν διδασκαλία τοῦ Κορανίου.
Σέ αὐτόν τόν προγραμματισμό πού περιβάλλει μέ τόση «ἁβρότητα» τίς Μουφτεῖες τῆς Θράκης δέν εὑρέθη οὔτε μία θέσις γιά τήν τροφό καί κιβωτό τοῦ Γένους Ὀρθόδοξο Καθολική Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος παρά τίς κίβδηλες καί ψευδεῖς δεσμεύσεις καί ὑποσχέσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Κυβερνήσεως καί τοῦ μέχρι πρό τινος ἁρμοδίου ἐπί τῶν Ἐσωτερικῶν Ὑπουργοῦ σέ ἀντιπροσωπεία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Τίθεται λοιπόν τό ἐρώτημα οἱ Μουφτεῖς τῶν Μουσουλμάνων συμπολιτῶν μας τῆς Θράκης εἶναι στήν κρίση καί τήν ἀντίληψη τῶν κυβερνώντων μείζονος σημασίας θεσμοί ἀπό τήν διασώσασα τήν ἐθνική μας ἰδιοπροσωπεία καί μέ ποταμούς αἵματος ποτίσασα τό δένδρο τῆς ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας Ἁγιωτάτη μας Ἐκκλησία;
Οἱ Μουφτεῖες τῆς Θράκης, καί οἱ «ἱεροδιδάσκαλοι» τοῦ Κορανίου μᾶς χάρισαν τήν ἐθνική μας ἐλευθερία, ὥστε νά μήν ἀποτελοῦμε σήμερα τό ὑπόλοιπον τῆς Εὐρωπαϊκῆς Τουρκίας;
Τόσον πολύ ἀμβλύθηκε ἡ ἐθνική μας μνήμη καί σέ τέτοιο βαθμό ἐθνικῆς ὑποθερμίας ἔχουμε φτάσει, ὥστε νά λησμονοῦμε ὅτι ὅποιος στά τέσσερα μαῦρα ἀτέλειωτα ἑκατόχρονα τῆς σκλαβιᾶς ἐξισλαμίζετο ταυτόχρονα καί ἐκτουρκίζετο;
Ἤ μήπως τό χάπι τῆς δῆθεν πολυπολιτισμικότητας πού «πλασάρουν» οἱ διεθνεῖς ἔμποροι τῆς ἀλλοτρίωσης στό club τῶν ὁποίων τακτική θαμών εἶναι ἡ κ. Ὑπουργός ἐπί τῆς Παιδείας, πού μέ τήν ἀπάλειψη τοῦ προσδιορισμοῦ «ἐθνική» σηματοδότησε καί τήν νέα τάξη πραγμάτων, ἔχει καί ἰδιότητες «νηδύμου ὕπνου» πέραν τῶν ἄλλων δολίων ἐπιπλοκῶν;
Τά δημοκρατικά ἀνακλαστικά τῆς κ. Ὑπουργοῦ Παιδείας καί τῆς Κυβερνήσεως ἐξαντλοῦνται μόνο στήν ἐνίσχυση τῆς διδασκαλίας τοῦ Κορανίου καί ἐπιχειροῦν νά θέσουν στό περιθώριο τῆς ἱστορίας καί τῆς ζωῆς τήν Ἐκκλησία τοῦ Γένους καί τίς οὐσιώδεις ποιμαντικές ἀνάγκες τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ πού ὅσο καί ἄν «ἀλυχτοῦν» οἱ γλοιώδεις ἰνστρούκτορες τοῦ δαιμονι-κοῦ περιπαίγματος καί οἱ διατάκτες τους στά Μ.Μ.Ε. ὁ ὀντολογικός καί ἰδεολογικός χωρισμός Ἐκκλησίας καί Ἔθνους δέν θά ἐπισυμβεῖ ποτέ διότι στόν πνευματικό γενετικό κώδικα τῶν Ἑλλήνων ἐνυπάρχει διϊστορικά ἡ ἀκατάλυτη κοινωνία Ῥωμηοσύνης καί Εὐαγγελίου.
Εἶναι βέβαια γιά τούς σχεδιασμούς τῆς νέας ἐποχῆς πού ἀγωνίζεται νά σαπροποιήσει τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί νά χωματοποιήσει τήν ψυχή του καί νά τό μεταβάλλει σέ ἄθυρμα τῶν σχεδιασμῶν της μέ τόν ἀτομοκεντρισμό καί τήν καταναλωτική μανία, δύσχρηστος ὁ ἀληθής χριστιανός διότι εἶναι ἀδύνατος ἡ καταδολίευσις τῆς ἐλευθερίας του κατά τόν μεγαλειώδη λόγο τοῦ Εὐαγγελίου: «Μή φοβεῖσθε ἀπό τῶν ἀποκτεινόντων τό σῶμα τήν δέ ψυχήν ὑμῶν μή δυναμένων ἀποκτενεῖν» (Ματθ. 10:28).
Καταλείοντες μέ ὀδύνη, ὑπενθυμίζομε ὅτι σήμερα τιμᾶται ἡ μνήμη ἑνός ἀπό τίς χιλιάδες τῶν παλικαριῶν καί κοριτσιῶν τοῦ Γένους καί τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως τοῦ 18χρονου ἁγίου Νεομάρτυρος Μιχαήλ Πακνανᾶ τοῦ Κηπουροῦ, πού στίς 30 Ἰουνίου τοῦ 1770, στήν Ἀθήνα, δυό βήματα ἀπό τήν πλατεῖα Συντάγματος (παρά τίς στῆλες τοῦ Ὁλυμπίου Διός), ὑπερασπίζοντας τήν ἀδούλωτη ψυχή του καί τήν ἀδιαπραγμάτευτη κοινωνία του μέ τό Χριστό μέ μόνο ὅπλο του τήν ἀκατάλυτη πίστη του στόν Ἀναστάντα Κύριο τῆς ζωῆς, ἀπεκεφαλίσθη ἀπό τούς ὁμοπίστους τῶν νεοδιορισθησομένων «ἱεροδιδασκάλων» τοῦ Κορανίου τῶν ὁποίων τήν δαιμονική θρησκεῖα, πού ἀναγνωρίζει μέν τήν ὑπερφυσική εἴσοδο στήν ἀνθρώπινη ἱστορία τοῦ ἐνσαρκωθέντος ἀληθοῦς Μεσσίου καί αἰωνίου Λόγου-Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ Πατρός ἀλλά ἀπομειώνει τό θεανδρικό Του πρόσωπο καί τό ἄφθιτο εὐαγγελικό Του μήνυμα κηρύττουσα μεταφυσικές «γενετησίους ἱκανοποιήσεις» μεσούσης τῆς διασαλπιζομένης οἰκονομικῆς κρίσεως «ἀβαντάρει» ἡ κ. Διαμαντοπούλου.
Καί τό κρίσιμο ἐρώτημα πού τελικά τίθεται εἶναι: Ἡ κ. Διαμαντοπούλου εὐθύνεται γι’ αὐτό ἤ ἐκεῖνοι πού μέ τήν ψῆφο τους τῆς ἔδωσαν αὐτή τήν δυνατότητα;
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜΠΗΓΉ: ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου