Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Η Ορθόδοξη παράδοση δεν είναι μια αόριστη διατήρηση "φορκλορικών" στοιχείων


 
π. Ι. Ρωμανίδης 

 Η Ορθόδοξη παράδοση είναι η μετάδοση όλης της αποκαλυπτικής αλήθειας των Προφητών, Αποστόλων και Πατέρων, αλλά συγχρόνως και η μετάδοση της μεθοδολογίας για να φθάση κανείς στην θεοπτία. Υπάρχουν μερικά ερμηνευτικά κλειδιά που δείχνουν τι είναι και τι δεν είναι παράδοση και πότε έχουμε ακμή και παρακμή της Ορθοδόξου παραδόσεως.
«Πρέπει να καθορίσουμε καθαρά το τι είναι παράδοση και το τι μπορεί να θεωρήται ακμή και παρακμή της παραδόσεως. Αν δεν καθορισθή αυτό το πράγμα σαφώς και με ακρίβεια, τότε συνέχεια, ως Ορθόδοξοι θα παραπαίουμε, και μπορεί να βρισκόμαστε σε κατάσταση ακμής και να λέμε ότι είμαστε σε παρακμή ή να βρισκόμαστε σε κατάσταση παρακμής και να το λέμε ακμή. Αυτό εξαρτάται από τα κριτήρια που χρησιμοποιεί ο καθένας.

Τι είναι ακμή και τι είναι παρακμή στον Χριστιανισμό; Το ότι είμαστε τόσο επηρεασμένοι από τους Δυτικούς, Λατίνους και Προτεστάντες, είναι ολοφάνερο».

Όλοι ομιλούμε για Ορθόδοξη παράδοση, αλλά δεν εντοπίζουμε τι ακριβώς είναι και από τι συντίθεται.

«Υπάρχει η Ορθόδοξη παράδοση που σώζεται μέχρι σήμερα σε μας, αλλά δεν καταλαβαίνει κανείς ακριβώς από τι συντίθεται αυτή η παράδοση και πώς μπορεί να κρίνη».

Το κέντρο της Ιεράς Παραδόσεως είναι η κάθαρση, ο φωτισμός και η θέωση. Δίνουμε σημασία στον φωτισμό που ακολουθεί την κάθαρση και προηγείται της θεοπτίας, γιατί ο φωτισμός, δηλαδή η μέθεξη της φωτιστικής ενεργείας του Θεού, είναι η βάση της μεθέξεως της θεοπτικής ενεργείας του Θεού.

Βασικά κριτήρια της Παραδόσεως είναι η Αγία Γραφή, μέσα στην οποία γίνεται συνεχώς λόγος για τα στάδια της τελειώσεως, την κάθαρση, τον φωτισμό και την θέωση, που οδηγεί στην Πεντηκοστή. Δεν μπορεί να αξιολογηθή η Ορθόδοξη παράδοση έξω από την Πεντηκοστή.

«Η Αγία Γραφή πάντοτε είναι το βασικό κριτήριο της παραδόσεως, οπότε όλοι οι Πατέρες που συμφωνούν με την Αγία Γραφή, είναι μέσα στην παράδοση.

Εξ επόψεως εμπειρίας της θεοπνευστίας ύψιστη μορφή αποκαλύψεως είναι η Πεντηκοστή. Η ανωτέρα περίπτωση θεοπνευστίας είναι η Πεντηκοστή, που είναι μετά την Παλαιά Διαθήκη και πριν από την Καινή Διαθήκη. Οπότε, το κριτήριο της θεοπνευστίας είναι η ίδια η Πεντηκοστή».

Αλλά η Ορθόδοξη παράδοση είναι συνεχής μέσα στην Εκκλησία και διατυπώνεται και στις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και στα έργα των Πατέρων.

«Μετά, είναι η συνεχής παράδοση της Εκκλησίας, των Πατέρων, των Αγίων, η λεγομένη εκκλησιαστική παράδοση. Μετά έχουμε τις αποφάσεις των Τοπικών Συνόδων. Μετά, όμως έχουμε και την πνευματική κατάσταση των Επισκόπων, που συνέρχονται στις Συνόδους».

Πρέπει να βλέπουμε την παράδοση ολοκληρωμένα, ότι, δηλαδή, είναι ολόκληρη η ζωή της Εκκλησίας, ακόμη «και η μουσική της Εκκλησίας έχει δογματικό χαρακτήρα». Και όλες τις λειτουργικές τέχνες δεν μπορεί κανείς να τις βλέπη έξω από την ουσία της Ορθοδόξου παραδόσεως, που είναι τα στάδια της πνευματικής τελειώσεως, τα οποία οδηγούν στην Πεντηκοστή.

«Για ορισμένους παράδοση μπορεί να είναι, ας πούμε, ορισμένες λειτουργικές παραδόσεις, εικονογραφικές παραδόσεις, μουσικές παραδόσεις, παραδόσεις αμφιέσεως του κλήρου, μπορεί να είναι τα γένεια, ας πούμε.

Υπάρχει μια πολύ βαθιά αίσθηση στον ελληνικό λαό, ότι πρέπει να διατηρηθούν οι παραδόσεις, έχουν μια πεποίθηση, ότι κάποτε ο λαός αυτός ήτανε θαυματουργός, έκανε σπουδαία πράγματα ιστορικά και από εθνικής απόψεως και από θρησκευτικής απόψεως, και από αυτής της απόψεως μοιάζουν πολύ με τους Άραβες οι Έλληνες, διότι και οι Άραβες είχαν μια ένδοξη ιστορία με τεράστια πολιτική δύναμη».

Όταν δούμε την παράδοση έξω από την Πεντηκοστή και από ό,τι οδηγεί σε αυτή, είναι μια απλή δεισιδαιμονία.

«Δυστυχώς, εδώ στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι θρησκευόμενοι είναι θρησκευόμενοι δεισιδαιμονικά, δηλαδή έχουν μια συναίσθηση περί της διατηρήσεως της παραδόσεως, χωρίς να έχουν συναίσθηση του τι είναι αυτή η διατήρηση της παραδόσεως και ποιος είναι ο σκοπός».

Οι περισσότεροι που ομιλούν για παράδοση, είναι συντηρητές της παραδόσεως, δηλαδή διαφυλάσσουν τα εξωτερικά σχήματα της παραδόσεως και αγνοούν τον εσώτερο πυρήνα τους.


Πηγή: Σεβ. Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου: "Εμπειρική Δογματική τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου Ρωμανίδη". Τόμος Α'.

Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

ΔΕΝ ΤΟΥΡΚΕΥΩ - ΧΤΥΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ

     

Ο ταπεινός βίος ενός νεομάρτυρα κηπουρού. Ο θάνατος του Μιχαήλ Μπακνανά από τους Τούρκους

 
του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.
 
«1771 Ιουλίου 9 αποκεφαλίσθη ο Πακνανάς Μιχάλης». Αυτές οι λίγες λέξεις, που είναι χαραγμένες στον μεσημβρινοανατολικό στύλο του Ολυμπίου Διός αποκαλύπτουν το μεγαλείο ενός νεομάρτυρα του αγιολογίου μας, τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά ως Άγιον Μιχαήλ τον Νέον. Ήταν μόλις 18 ετών όταν αποκεφαλίστηκε από τους Τούρκους και η πόλη καταγωγής του, η Αθήνα, έδωσε το όνομά του σε έναν δρόμο στον Νέο Κόσμο. Ο Δημήτριος Καμπούρογλους και ο Δημήτρης Φερούσης διέσωσαν πολύτιμες πληροφορίες για τη σύντομη ζωή του.
 
 
Τα παιδικά χρόνια
 
Ο Μιχαήλ Μπακνανάς γεννήθηκε το 1753 στην Αθήνα και κατοικούσε κοντά στους Αγίους Αποστόλους του Σολάκη, στο Θησείο, στον χώρο της Αρχαίας Αγοράς. Προερχόταν από πολύ φτωχή και ταπεινή οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν κηπουρός και πάσχιζε για το μεροκάματο. Αν και έπαιρνε συχνά τον γιο του στις αγροτικές δουλειές του, επιθυμούσε να τον δει να μαθαίνει γράμματα. Το ίδιο όνειρο άλλωστε είχε και ο ίδιος ο Μιχαήλ. Γι’ αυτό και του άρεσε να παρακολουθεί τη λειτουργία κάθε Κυριακή στην Παναγία τη Βλασσαρού. Και του άρεσε ακόμη περισσότερο που μετά το σχόλασμα της Εκκλησίας ο παπα-Νεκτάριος Πρέντζας μάζευε τα παιδιά στο πεζούλι έξω και τους διηγείτο διάφορες ιστορίες ή τους μάθαινε να ψέλνουν.
 
 
 
 
Περνώντας ο καιρός, ο πατέρας του ήταν πλέον ανήμπορος να εργάζεται και πλέον αναλαμβάνει ο Μιχαήλ να συντηρεί την οικογένεια. Τη δουλειά του κηπουρού την είχε μάθει καλά και έτρεχε μέρα-νύχτα να πουλήσει τα προϊόντα του στην Αθήνα και τα περίχωρα της Αττικής.
Την εποχή εκείνη η Αθήνα βρισκόταν σε μεγάλο αναβρασμό. Οι Τούρκοι είχαν πολιορκήσει την Ακρόπολη και αρκετοί Αθηναίοι είχαν αρχίσει να ξεσηκώνονται. Στις καρδιές όλων είχε ανάψει για τα καλά η φλόγα της λευτεριάς. Αυτός ο πόθος κυριάρχησε και τον Μιχαήλ που άρχισε να παίρνει μέρος στις κρυφές συνάξεις των Αθηναίων που γίνονταν στο κονάκι του κυρ Αναγνώστη Κυριακού στα Σεπόλια. Εκεί άκουγε και έθρεφε τις γνώσεις του, διδασκόταν και ωρίμαζε.
Μια μέρα μέσα στο καλοκαίρι του 1771, ο Μιχαήλ επέστρεφε σπίτι του ξεθεωμένος από τον κάματο της ημέρας. Ενώ έφτασε στη μεγάλη βρύση της Μπουμπουνίστρας και σταμάτησε για να ξαποστάσει και να πιει νερό, δύο Τούρκοι τού είχαν στήσει καρτέρι και τον συνέλαβαν. Ο νέος είχε πέσει θύμα συκοφαντίας ότι τάχα υποστήριζε με αποστολή τροφίμων τούς επαναστάτες στη Σαλαμίνα ή κατά άλλους ότι προμήθευε με μπαρούτι τους κλέφτες των ορεινών της Αττικής. Μέχρι το πρωί η Αθήνα είχε πληροφορηθεί το συμβάν.
Για παραπάνω από 30 ημέρες ο Μιχαήλ ήταν φυλακισμένος στον Γουλέ. Πάμπολλα μαρτύρια υπέστη από τους Τούρκους, προκειμένου να κατορθώσουν να του αποσπάσουν την ομολογία που θα τον ενοχοποιούσε. Όμως εκείνος ήταν αμετακίνητος.
Μπροστά στην άκαμπτη στάση του αγοριού, οι Τούρκοι παραιτήθηκαν από τα βασανιστήρια και έβγαλαν διάταγμα με το οποίο αποφασιζόταν ο αποκεφαλισμός του. Ωστόσο, ο βοεβόδας δεν βιαζόταν να ξεμπερδέψει με την περίπτωση του νέου. Ως την ύστατη στιγμή προσπαθούσε να τον πείσει να αλλαξοπιστήσει. Η Αθήνα από την άλλη ολοένα και πάσχιζε να σώσει τον δέσμιο. Οι δικοί του άνθρωποι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να συγκεντρώσουν λύτρα για την ελευθέρωσή του. Όμως τα χρήματα δεν ήταν αρκετά. Το μόνο που έμενε ήταν κάποιος να τον επισκεφθεί στον Γουλέ και να δώσει θάρρος σε αυτό το γενναίο παιδί που έκανε τα πάντα για να υπερασπιστεί την πατρίδα του. Και αυτό αναλαμβάνει να το κάνει ένας γνωστός του, ονόματι κυρ Γιωργάκης, ο οποίος έμεινε άναυδος με την κατάντια του Ιερού Βράχου της Ακροπόλεως και ακόμη περισσότερο με την όψη του παλικαριού από τη σωματική κακοποίηση.
 
 
 
Ο αποκεφαλισμός
 
Το πρωί της 9ης Ιουλίου του 1771, δύο φύλακες μπήκαν στο κελί του Μιχαήλ και του ζήτησαν να τους ακολουθήσει. Αφού τον έβγαλαν έξω από τα τείχη, συνοδευόμενο από μεγάλη πομπή, και τον πέρασαν από τις συνοικίες της Πελεχαρίτης, του Ραγκαβά, της Χρυσοκαστριώτισσας και του Αγίου Παντελεήμονα, έφτασαν στο βοϊβοδαλίκι (Διοικητήριο), στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί τον περίμεναν οι Αθηναίοι, που συνέρρευσαν από το πρωί για να αποχαιρετήσουν τον ήρωα και μάρτυρα της πίστης τους.
Ο δήμιος, επειδή ήταν νέος, ήθελε να τον δοκιμάσει και να τον κάνει να δειλιάσει. Σήκωσε τη σπάθα για να του κόψει το κεφάλι και απλώς ακούμπησε τον λαιμό του. Τότε ο Μιχαήλ, πιστός στον Χριστό, του φώναξε: «Κτυπάτε διά την πίστιν». Έτσι ο δήμιος τον αποκεφάλισε. Το χρέος του ενταφιασμού ανέλαβε ο παπα-Νεκτάριος, ο πνευματικός του πατέρας. Στο χώρο των Στυλών του Ολυμπίου Διός αποφάσισαν να θάψουν το λείψανο του Μιχαήλ, σε έναν τόπο αναπόσπαστα δεμένο με τη ζωή και την ιστορία της Αθήνας. Εκεί, σε μια από τις κολόνες χάραξε τις λέξεις, όπως συνέβη και με άλλους νεομάρτυρες. Δεν υπάρχει ναός στη μνήμη του, γιατί στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας δεν επιτρεπόταν η ανέγερση νέων εκκλησιών.

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

«Αντιρατσισμός»: Ο μύθος του πλανητικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ


Όταν η FIFA, αυτή η Παγκόσμια Κυβέρνηση των μαφιόζων του χρήματος, στήνει τελετουργικά θεάματα, μέσω των ποδοσφαιρικών παραισθησιογόνων, ΕΝΑΝΤΙΟΝ του «ρατσισμού», εναντίον των ποικίλων διακρίσεων (και των σεξουαλικών) και ΥΠΕΡ των «ανοικτών συνόρων», η ΑΠΑΤΗ του «αντιρατσιστικού» μύθου απαστράπτει…
Οι πλανητικοί, λοιπόν, μαφιόζοι του ποδοσφαίρου,

το τέλειο και σύγχρονο μοντέλο του ΦΑΣΙΣΜΟΥ, βρίσκονται στην …πρωτοπορία του «αντιρατσισμού» και οργανώνουν φιέστες «αντιρατσιστικού» θεάματος: Αυτό και μόνο τα λέει ΟΛΑ…
Αν, ωστόσο, κάποιοι «αριστεροί» και «αριστερίζοντες», αυτό δεν θέλουν να το καταλάβουν, ας ερευνήσουν το ζήτημα βαθύτερα και ας αναζητήσουν τους χορηγούς και τους σπόνσορες, όλων αυτών των εμπορευματοποιημένων, «αντιρατσιστικών» θεαμάτων.
Θα διαπιστώσουν, πολύ εύκολα, ότι οι χρηματοδότες, οι χορηγοί και οι σπόνσορες του «αντιρατσισμού» και των τελετουργικών θεαμάτων του είναι: Οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, κάθε μαφιόζος του χρήματος, οι νονοί του Αθλητισμού και ειδικά του ποδοσφαίρου, οι Σόρος, οι «νταβάδες» με τα ΜΜΕ, οι κυβερνήσεις του 4ου Ράιχ, τα ίδια τα ιμπεριαλιστικά κέντρα του 4ου Ράιχ…
Στην πρωτοπορία, λοιπόν, εναντίον του «ρατσισμού» βρίσκονται οι ληστές και οι δήμιοι των λαών, ο σύγχρονος πλανητικός φασισμός και τα πολυκέφαλα όργανά του.
Μόνο οι τυφλοί, σήμερα, δεν μπορούν να διακρίνουν, καθώς και οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές» (τα μίσθαρνα όργανα των μαφιόζων του χρήματος) ότι ο «αντιρατσισμός» είναι, ΣΗΜΕΡΑ, η Ιδεολογία του πολυεθνικού κεφαλαίου και της Νέας Τάξης: Ένα μυθικό ιδεολόγημα που ανταποκρίνεται στις ΑΝΑΓΚΕΣ, στα ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, στις ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ και στους ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου…
Είναι αυτό το ΥΠΕΡ-εθνικό κεφάλαιο και τα πλανητικά του όργανα ΕΞΟΥΣΙΑΣ (Νέα Τάξη) που ΘΕΛΟΥΝ τα «ανοικτά σύνορα», που χαρακτηρίζουν τις εθνικές κοινωνίες «ΦΥΛΑΚΕΣ», που ΠΡΟΩΘΟΥΝ τη διάλυση και την ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ των κοινωνιών και τη μετατροπή τους σε ΓΚΕΤΟ πολυπολιτισμικών ΑΠΟΙΚΙΩΝ κ.λπ (τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά σε σωρεία κειμένων).
Ο «αντιρατσισμός», ο «αντιεθνικισμός», τα «δικαιώματα των ομοφυλοφίλων» κ.λπ, αποτελούν βασικά όπλα στη φαρέτρα του ΥΠΕΡ-εθνικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ: ΟΛΑ αυτά τα δηλητηριώδη όπλα έχουν ως χορηγούς και σπόνσορες τα μεγάλα υπέρ-εθνικά μονοπώλια, τους ποικίλους μαφιόζους (διεθνείς και εγχώριους) του χρήματος.
Και προωθούνται και επιβάλλονται, ΟΧΙ μόνο με το χρήμα και την κερδοσκοπική εμπορευματοποίησή τους, Αλλά και με την ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ των νέων αποικιοκρατών…

Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο:

«Μπάιντεν : «Θα πληρώσουν το τίμημα όσοι δεν προστατεύουν τους ομοφυλόφιλους».
Διαβάστε το εδώ


Και οι τυφλοί, συνεπώς, σήμερα βλέπουν…

Εκτός από τους επαγγελματίες του είδους: Αυτοί συνεχίζουν, ακάθεκτοι, να οργανώνουν «Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ»!!!
Διαβάστε εδώ


Ποιο είναι το κεντρικό τους σύνθημα:
«Να σβήσουμε τα σύνορα - να νικήσουμε τον φόβο - να μην γίνει ο κόσμος φυλακή!».

Ακριβώς το ίδιο που προβάλλουν οι ληστές και οι δήμιοι της ανθρωπότητας, οι ποικίλοι μαφιόζοι του χρήματος, τα ΜΜΕ, οι ποδοσφαιρικές φιέστες στη Βραζιλία, οι ΗΠΑ και όλα τα κέντρα εξουσίας του 4ου Ράιχ…
ΑΞΙΟΣ ο μισθός τους… 
πηγή

Ο Ευρωλιγούρης με δυο λόγια

 
Αμόρφωτος με τα ελληνικά γράμματα  με αποτέλεσμα να έχει  χάσει την ικανότητα θέασης της ελληνικότητας,  ο ευρωλιγούρης είναι καταδικασμένος να  προσπαθεί να “λύσει” αυτή την χώρα που δεν καταλαβαίνει. Κι όμως, αυτή η ελληνικότητα δεν είναι τίποτα άλλο”από τρόπος για να βλέπεις και να αισθάνεσαι τα πράγματα “ . Μοναδικός τρόπος για να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο είτε κοιτώντας τον Παρθενώνα είτε το λυχνάρι, είτε τα μικρά είτε τα μεγάλα.” Όπως έχει πει ο Οδυσσέας Ελύτης Η ελληνικότητα είναι ταυτόχρονα ένας τρόπος  έκφρασης και μετάδοσης  στο χώρο και στον χρόνο, όλων όσων έχουν κάποιο νόημα για εμάς. Όλων όσων ανήκουν στο  εμπειρικό μας σύμπαν. Η Ελλάδα του ευρωλιγουρη δεν είναι μια μοναδική στον κόσμο σύνθεση λαϊκού και σύγχρονου ανώτερου πολιτισμού, δομημένου....
με μια γλώσσα μέσα σε ενα διαρκώς εξελισσόμενο εμπειρικού πεδίο με συνεχεία από την αρχαιότητα. Ο ευρωλιγουρης είναι υποπροϊόν μια άθλιας παιδείας μέλος μιας χαμένης γενιάς που αντιλήφθηκε την Ελλάδα μόνο ως  το διαρκές και το μοναδικό πρόβλημα και βάλθηκε να το λύσει. Για αυτόν η Ελλάδα και τα σύγχρονα ελληνικά πολιτισμικά στοιχεία που την ορίζουν, είναι απλώς χαμηλά στην ιεράρχηση που αυθαίρετα  έχει κάνει σε σχέση με άλλα πολιτισμικά στοιχεία άλλων λαών. Πλέον βιώνει την ζωή του ως πολιτισμικά “άστεγος” αλλά και θαμπωμένος από τα δυτικά φώτα. Και βάλει διαρκώς σε ότι δεν καταλαβαίνει. Με εκσυχρονισμό ή με “αναμορφωτισμό”  διάμεσου  των μνημονίων, με  αντιγραφή και παπαγαλία, με δέος για τον Ευρωπαίο, αλλά και με  χρυσαυγιτικο μίσος για αυτό που θεωρεί κατώτερο ή λαϊκό. Ο δυστυχής! Δεν ξέρει ότι η μονή πιθανοτητα να τον δεχθούν ως ίσο δεν είναι να χαθεί εκεί έξω καθώς θα παριστάνει το καλό παιδί αλλά είναι να κάνει την Ελλάδα πολύ δυνατή. Έτσι προσπαθεί να σβήσει την ταυτότητα του και να ενταχθεί, για να χαθεί σαν όμοιος στην ευρωπη, για να έχει μια πατρίδα που στερήθηκε με την άγνοια του.   http://papaioannou-giannis

Νίκος Χειλαδάκης, Ώς που θα πάει η νεοταξική οικουμενιστική «κατρακύλα»;

 



ΩΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ Η ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ «ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ» ;
Η εικόνα ξεσηκώνει αυθόρμητα την οργή της συνείδησης. Δυο άντρες «συγκινημένοι» παρουσιάζουν το παιδί της … «συνουσίας» τους! Έξη πρεσβείες προστάτεψαν την παρέλαση των ομοφυλοφίλων που αύριο θα μας επιβάλουν και να τους …προσκυνάμε . Η Νέα Τάξη σε όλο της το μεγαλείο!!! Και κάποιοι ιεράρχες μας συμβούλεψαν να κάνουμε τα… «στραβά μάτια» γιατί έτσι… επιβάλλεται στον καλό χριστιανό!! Μαζί τους και αυτοί που προωθούν την οικουμενιστική κίνηση.
Πριν από χρόνια είχα επισκεφτεί έναν γνωστό γέροντα του αγίου Όρους και είχαμε μια συζήτηση για τους παπικούς και για τον Οικουμενισμό. Αφού εκφράστηκε κάθετα αντίθετος με όλα αυτά μου τόνισε πως δεν μπορεί να νοθεύουμε την Ορθοδοξία με τον Οικουμενισμό, γιατί έτσι απλά νοθεύουμε την δυνατότητα να προσφέρομαι αγάπη και δυνατότητα μετάνοιας σε όλους αυτούς. Με λίγα λόγια δεν θα πρέπει να προχωρήσει με τίποτα η οικουμενιστική κίνηση.

Κάποτε είχαν πάει στον πάτερ Παΐσιο δυο καθολικοί και του άνοιξαν μια μεγάλη συζήτηση για την ένωση των εκκλησιών. Οι δυο ξένοι του έλεγαν με επιμονή «γιατί να μην ενωθούμε, όλοι μας είμαστε κάτω από την στέγη του θεού, ο παντοδύναμος Θεός είναι για όλους μας όπως ο ήλιος λάμπει για όλους τους ανθρώπους».  Ο πάτερ Παΐσιος αφού τους άκουσε προσεκτικά τους απάντησε : «Ναι, σωστά, ο Θεός είναι για όλους μας, αλλά.. εμείς όλοι δεν είμαστε για τον Θεό!»
Δυστυχώς από τότε πέρασαν κάποια χρόνια και όχι μόνο δεν έγινε τίποτα για να σταματήσει η οικουμενιστική κίνηση αλλά η «κατρακύλα» έχει πάρει πλέον μια καταπληκτική φόρα που δεν φαίνεται κάτι ικανό να την σταματήσει. Μητροπολίτης Νήσων ευλογεί παπικό επίσκοπο σε δημόσια τελετή, άλλος μητροπολίτης Πελοποννήσου αποκαλεί όσους διαφωνούν ότι η παπική είναι κανονική εκκλησία σαν… ψυχοπαθείς,  άλλος μητροπολίτης Κεντρικής Ελλάδας αποκαλεί την πατερική θεολογία «αντιδραστική» και εμπόδιο στην… ένωση των «εκκλησιών» ενώ ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτήρισε όσους διαφωνούν με τις θέσεις του ότι …γαυγίζουν. Αλλά το αποκορύφωμα αυτής της κατρακύλας είναι η κεφαλή της Ορθοδοξίας, ο Πατριάρχης. Πράγματι οι τελευταίες κινήσεις του διακρίνονται από μια άκρως βεβιασμένη πρόθεση να δημιουργηθούν τετελεσμένα γεγονότα υπέρ του Οικουμενισμού με χαρακτηριστικές δημόσιες εμφανίσεις. Τώρα μαθαίνουμε ότι ο «ηγεμόνας» του Βατικανού πρόκειται να επισκεφτεί το Φανάρι στα πλαίσια του συνεχιζόμενων επαφών με τον Πατριάρχη με προφανή απώτερο στόχο την ένωση των «εκκλησιών», (;;;).
Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, σε καιρούς παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας της χώρα μας, σε καιρούς που οι Έλληνες φτάνουν στο σημείο να αυτοκτονούν γιατί δεν μπορούν πλέον να επιβιώσουν, σε καιρούς που οι «πολιτικοί κλέφτες» όχι μόνο κυκλοφορούν ελεύθεροι αλλά χαμογελούν ειρωνικά σε ένα απελπισμένο κόσμο που δεν ξέρει πώς να αντιδράσει στη καταστροφή του, όλα αυτά της θρησκευτικής αποστασίας ίσως να ακούγονται σαν πολυτέλειες. Φτάσαμε σε αυτό το κατάντημα! Αδιαφορήσαμε επί δεκαετίες και τώρα το νερό έφτασε μέχρι το λαιμό και απειλεί πλέον να μας πνίξει χωρίς καμία ελπίδα σωτηρίας.
Αύριο θα σταματήσουν να χτυπούν οι καμπάνες  των ναών μας με εντολή του υπουργού Παιδείας, (ουσιαστικά υπουργού καταστροφής της  Παιδείας), αφού θα χτυπήσουν για τελευταία φορά και αυτή την φορά πένθιμα για αυτόν τον λαό και για την Ορθοδοξία που παραδίδεται από ανεύθυνους και ανικάνους ιεράρχες βορρά στο οικουμενιστικό νεοταξικό τέρας. Αύριο οι μιναρέδες θα έχουν πλημμυρήσει αυτή την χώρα που επί αιώνες μαρτύρησε από την θηριωδία του Ισλάμ, καθώς η ανεξέλεγκτη εισβολή χιλιάδων μουσουλμάνων συνεχίζεται με τις ευλογιές και της θρησκευτικής εξουσίας γιατί φοβάται ότι θα την χαρακτηρίσουν σαν… ρατσιστική. Αύριο η αρμονική σύμπλευση πολιτικής και εκκλησιαστικής εξουσίας θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα και δεν θα υπάρχει πλέον τίποτα, όπως προφήτεψε από την δεκαετία του ογδόντα ο μεγάλος δάσκαλος της Ορθοδοξίας, ο πατήρ Ρωμανίδης, να θυμίζει πως κάποτε υπήρχε σε αυτόν τον λαό Ορθοδοξία.  Και όσοι υποστηρίξουν ότι και στο παρελθόν περάσαμε μεγάλες κρίσεις και στο τέλος σωθήκαμε, θα πρέπει να ξέρουν ότι τότε δεν υπήρχε Νέα Τάξη. Σήμερα η Νέα Τάξη σκοπεύει στην άλωση όχι μόνο των σωμάτων αλλά και των συνειδήσεων και το σχέδιο της εξελίσσεται με άριστο τρόπο.
Ως που θα πάει αυτή η νεοταξική οικουμενιστική κατρακύλα χωρίς να υπάρχει μια αντίδραση, ή ένα ανάχωμα ; Ως πότε οι πνευματικοί μας πατέρες θα ανέχονται αυτή την κατάσταση ; Ως πότε αυτός ο λαός θα άγεται και θα φέρεται σαν πρόβατο επί  σφαγή ; Είμαστε ακριβώς στο παρά πέντε. Όσο για τους «αδιάφορους» και τους εφησυχασμένους, (ίσως βολεμένους), αυτοί που αυτοαποκαλούνται «ευσεβείς», θα πρέπει να ξέρουν ότι ο «ύπνος του δικαίου» κάποτε τελειώνει με τραγικό τρόπο!

AKTINEΣ

Ἁγιορεῖτες Πατέρες ζητοῦν τὴν διακοπὴ συνεργασίας τοῦ Ἁγίου Ὅρους μὲ τὸν Δήμαρχο Θεσσαλονίκης


Πρός τήν Ἱεράν Κοινότητα
τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω
Ἐνταῦθα, Καρυαί, 5 Ἰουνίου 2014

Ὁσιολoγιώτατοι καί σεβαστοί Πατέρες, 
Κατά τήν πρό ὀλίγων ἡμερῶν ἀλλαγή τῆς Ἱερᾶς Ἑπιστασίας καί ἐγκατάστασι τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Μοναχοῦ Γέροντος Συμεών Διονυσιάτου ὡς Πρωτεπιστάτου, στόν ὁποῖον εὐχόμεθα εἰλικρινῶς καί ταπεινῶς τά βέλτιστα, σημειώθηκε ἕνα πολύ δυσάρεστο γεγονός, ἡ σκιά τοῦ ὁποίου δέν βάρυνε μόνον  τήν τελετή, ἀλλά θίγει καιρίως καί τήν πνευματική αἴγλη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τοῦ ἱεροῦ Περιβόλου τῆς Θεοτόκου, καθώς μάλιστα δέν διέλαθε καί τῆς προσοχῆς τῶν εὐσεβῶν πιστῶν καί προσκυνητῶν τοῦ Περιβόλου τῆς Παναγίας μας, πού πάντοτε ἀτενίζουν μέ πνευματική προσμονή πρός τό παράδειγμα καί τίς ἐμπνευσμένες κατευθύνσεις τοῦ Ἁγιορειτικοῦ Μοναχισμοῦ καί τῶν θεσμῶν του.
Ἡ παρουσία τοῦ Δημάρχου τῆς Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη, ὡς Προέδρου τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἑστίας, στήν τελετή ἀναλήψεως τῶν καθηκόντων τοῦ νέου Πρωτεπιστάτου, κρίνεται παντελῶς ἀπαράδεκτη καί ἀνεπίτρεπτη. Τόν ἴδιο καιρό πού ὁ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης προσπαθεῖ καί πάλι νά παγιώσει τόν αἰσχρό θεσμό τῆς ἐτησίου δημοσίας θριαμβεύσεως τῆς σοδομιτικῆς ἁμαρτίας στίς....
«παρελάσεις ὁμοφυλοφιλικῆς» λεγομένης «ὑπερηφανείας», εἰς πεῖσμα καί πένθος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας Θεσσαλονίκης, καί μέ σκανδαλισμό τῆς νεολαίας καί τοῦ πληθυσμοῦ τῆς ἁγιοτόκου πόλεως, ἦλθε λοιπόν καί εἰς τό Ἁγιώνυμον  Ὄρος, ὥστε νά ἀποπλύνει προσωρινῶς τίς δίκαιες ἐπικρίσεις ἐναντίον του καί μετά νά περιφέρει νοητῶς κατά πρόσωπον τῶν ἀντιδρώντων Θεσσαλονικέων Χριστιανῶν τήν «ἐν φαιδραῖς ταῖς λαμπάσι» καί μέ χαμόγελα ἁγιορειτική ἀποδοχή του.

Λυπούμεθα, διότι ὁ Δήμαρχος τῶν Θεσσαλονικέων, δέν ἔχει ἐπίγνωσι τοῦ ρόλου του στήν «Ἁγιορειτική Ἑστία» καί τῶν λόγων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι συνετέλεσαν στό νά εἶναι ὁ ἑκάστοτε Δήμαρχος, καί Πρόεδρός της θεσμικῶς. Ποιούς πνευματικούς δεσμούς τοῦ Ἄθωνος μέ τήν Συμβασιλίδα Θεσσαλονίκη μπορεῖ ὁ κ. Μπουτάρης νά ἐκπροσωπήσει, κρινόμενος καί μόνον ὑπό τό φῶς (μᾶλλον τό σκότος) τῶν βακχικῶν ὁμοφυλοφιλικῶν πομπῶν πού ἐμφανέστατα ἐνθαρρύνει καί χρηματοδοτεῖ ;  Πῶς ἡ θητεία του ἐπιβεβαιώνει τήν ἐκτίμησί του πρός τούς «Θησαυρούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους», χάρη στούς ὁποίους δημιουργήθηκε ἡ «Ἁγιορειτική Ἑστία» πρό 14 ἐτῶν; Ποιοί εἶναι αὐτοί οἱ «Θησαυροί τοῦ Ἁγίου Ὄρους»; Τί εἴδους εἶναι ἡ «πνευματική καί πολιτιστική παρακαταθήκη καί ἡ σύγχρονη ἀποστολή τοῦ Ἁγίου Ὄρους», τήν ὁποίαν ἀναφέρει ἡ τρίτη ἀρχή τοῦ Καταστατικοῦ τῆς «Ἑστίας»; Εἶναι ἡ ἀδιαμαρτύρητη ἐκ μέρους τοῦ  Ἁγίου Ὄρους ἐποπτεία τοῦ ἐκμαυλισμοῦ τοῦ Γένους μας ἀπό πλευρᾶς τοῦ Δημάρχου;
Δυστυχῶς, τό νά ἔλθει ὁ κ. Δήμαρχος σέ αἴσθησι τοῦ «πτώματός» του, μολονότι μετρίως ἐλεγχθείς ἀπό τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, εἶναι ἀπίθανο, ἰδίως μετά τήν πρόσφατη ἐπανεκλογή του. Ἄν ὅμως δέν μπορεῖ ἐκεῖνος νά ἀρθεῖ στό ὕψος τῶν ἀπαιτήσεων τοῦ ρόλου του, διατί νά κατάγεται ἡ Ἱερά Κοινότης, καί στό πρόσωπο αὐτῆς καί σύμπαν τό Ἁγιώνυμον Ὄρος, στό ἐπίπεδο τῆς σιωπηλῆς μέν, ἀλλά θεσμικῆς καί ἐνόχου, ἀποδοχῆς τῆς σοδομιτικῆς, κιναιδικῆς («κινούσης τήν αἰδώ») διαστροφῆς καί ἁμαρτίας; Εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ Ἱερά Κοινότης ἐγνώριζε τήν πρόθεσι τοῦ κ. Δημάρχου νά παραστεῖ, ἀλλά καί στήν ἀντίθετη περίπτωσι, τίποτε δέν ἐμποδίζει ποτέ τόν λόγο τῆς ἀληθείας καί ἀγάπης ἀπό τό καθῆκον τοῦ ἐλέγχου: «οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς Πνεῦμα δειλίας, ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ»· ἤ μήπως ὁ Κύριος δέν μᾶς τό ἔδωκε, λόγῳ ἀπροθυμίας ;

Παρακαλοῦμε εὐσεβάστως καί υἱικῶς τήν Ἱερά Κοινότητα, ἔστω καί κατόπιν τῆς τελετῆς, νά διακόψει κάθε ἐπικοινωνία μέ τόν κ. Δήμαρχο, εἰς ἔνδειξι διαμαρτυρίας, μέχρι νά καταργηθεῖ τό «αἶσχος ἰδέσθαι» τῶν διονυσιακῶν πανηγύρεων· καί νά ἀναμνησθοῦμε τῆς παρακαταθήκης τοῦ ἀειμνήστου Ἁγίου Πατριάρχου ΚΠόλεως Νήφωνος Β΄ τοῦ Διονυσιάτου, ὁ ὁποῖος κατεκρίθη καί ἐκδιώχθηκε ἀπό τόν Ἡγεμόνα τῆς Βλαχίας Ράδουλο, γιά τήν ἐπίσημη (καί μέ ἀφορισμό) ἀντίδρασί του σέ ἀθεμιτογαμία τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἡγεμόνος, γεγονός πού τόν ὁδήγησε καί στό Περιβόλι τῆς Παναγίας μας. Ἕτερος Ἁγιορείτης «οὐρανώσας τό Ὄρος» Πατήρ, καί κλέος τοῦ Ἄθωνος, ὁ Ἅγιος Νικόδημος, σαφῶς ἀναπτύσσει στήν «Χρηστοήθειά» του τό καθῆκον νά ἐλέγχουμε μέ ἀγάπη καί ἀποφασιστικότητα τούς ἁμαρτάνοντας, ὅπως ἄλλωστε δεχόμεθα καί οἱ ἴδιοι τούς ἐλέγχους τῶν ἄλλων. Εἶναι κρῖμα νά ὑστερήσουμε σέ συνέπεια μεταξύ βίου καί ὁμολογίας ἔναντι τῶν ὁπαδῶν τῆς πολιτικῆς, τῶν ψευδο-ἰδεολογημάτων καί θρησκειῶν· εἶναι φοβερόν, μέ αἰώνιες προεκτάσεις, τό νά γίνουμε συμμέτοχοι διά τῆς σιωπῆς στὴν ἀναίσχυντη διείσδυση τῆς ἁμαρτητικῆς διαστροφῆς στό Γένος μας:  «εἰδόσιν οὖν καλὸν ποιεῖν καὶ μὴ ποιοῦσιν, ἁμαρτία αὐτοῖς ἐστιν».

Μετά πλείστης τιμῆς, ἐν Χριστῷ φιλαδελφίας καί ταπεινῶν προσρήσεων καί εὐχῶν,

(ἀκολουθοῦν ἐνδεικτικές ὑπογραφές)


1.    Γέρων Γαβριήλ Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Χριστοδούλου, Καρυαί
2.    Γέρων Ἱλαρίων Μοναχός, Ξεροκάλυβο πλησίον Ἀρσανᾶ Ἱ.Μ. Κωνσταμονίτου
3.    Γέρων Σάββας Μοναχός, Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας
4.    Χρυσόστομος Ἱερομόναχος, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Σπυρίδωνος
5.    Γέρων Ἀρσένιος Ἱερομόναχος, Ἱ. Κελλίον Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Παναγούδα)
6.    Ἠσαΐας Μοναχός,        (αὐτόθι)
7.    Γέρων Εὐφρόσυνος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Καρυαί
8.    Χρύσανθος Μοναχός,          (αὐτόθι)
9.    Μεθόδιος Ἱερομόναχος,     (αὐτόθι)
10.    Ἰσαάκ Μοναχός,         (αὐτόθι)
11.    Ἰσαάκ Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Γενέσεως τῆς Θεοτόκου, Καψάλα
12.    Χαρίτων Ἱερομόναχος, Ἱ. Κελλίον Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου
13.    Γέρων Θωμᾶς Ἱερομόναχος, Ἱ.Κ. Ἀποστόλου Θωμᾶ (Θωμάδες)
14.    Φίλιππος Ἱερομόναχος,        (αὐτόθι)
15.    Θεολόγος Μοναχός,        (αὐτόθι)
16.    Παχώμιος Ἱερομόναχος, Καψάλα
17.    Γέρων Μελέτιος Μοναχός, Ἱ. Καλύβη Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου
18.    Ἰγνάτιος Ἱερομόναχος,        (αὐτόθι)
19.    Συνοδία «Βολιωτῶν», Ἱ. Κελλίον Ἁγίων Πάντων, Ἱ. Σκήτη Ἁγίας Ἄννης
20.    Γέρων Συμεών Ἱερομόναχος, Ἱ. Κελλίον Ποφήτου Ἠλιού, Αἰγυπτάδικα
21.    Δαμασκηνός Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Τιμίου Προδρόμου, Ἱ. Μ. Καρακάλλου
22.    Δοσίθεος Μοναχός, Κάθισμα Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου
23.    Βλάσιος Μοναχός, περιοχή Βίγλας
24.    Γέρων Ὀνούφριος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Γενεσίου τῆς Θεοτόκου
25.    Γέρων Ἀντώνιος, Ἱ. Κελλίον Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου
26.    Συμεών Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Παναγίας τοῦ Καζάν, Καψάλα
27.    Σπυρίδων Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Νικολάου, Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου
28.    Νικόδημος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, Καρυαί
29.    Θεόφιλος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Νικολάου, Ἱ.Μ. Κωνσταμονίτου
30.    Χερουβείμ Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγ. Ἀρχαγγέλων καἰ Ἁγίου Ἰωάννου Κουκουζέλη, Ἱ.Μ. Μ. Λαύρας
31.    Εὐστάθιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Εὐσταθίου, Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας
32.    Νικόδημος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Νεκταρίου
33.    Παΐσιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίου Χαραλάμπους, Καρυαί
34.    Παΐσιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίων Ἀρχαγγέλων «Σαββαίων»
35.    Ἀντώνιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Κοιμήσεως Θεοτόκου
36.    Ζηνόβιος Μοναχός, Ἱ. Κελλίον Ἁγίων Ἀναργύρων
37.    Ἀρσένιος Μοναχός, Ἱ. Καλύβη Ὁσίου Γερασίμου, Σκήτη Κουτλουμουσίου

Ἡ λέξη «Ἕλληνας» δέν ἀποδίδει φυλετισμό....



Ὁ πατήρ Παΐσιος, ἕνας σύγχρονός μας προφήτης τοῦ Θεοῦ, μέ τήν βαθιά του ἀγάπη γιά τό Γένος μας, πού τό ἀποκαλεῖ Νέο Ἰσραήλ, προφητεύει μέ ἐνάργεια, προσθέτοντας νέα λεπτομερέστερα στοιχεῖα στίς προφητεῖες Ἀγαθαγγέλου,Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ φτάνοντας μέχρι καί τόν προφήτη Ἰεζεκιήλ. Τονώνει, μέ τίς ἀλήθειες πού τοῦ ἀποκαλύπτει τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἐμᾶς τούς σημερινούς ὀλιγόψυχους Ἕλληνες, πού βαλλόμαστε σχεδόν ἀπό τούς πάντες γιά τήν ἐλπίδα μας, πού μέ χαρά διαλαλεῖ καί ὁ ἴδιος: "Πάλι μέ χρόνια μέ καιρούς πάλι δικά μας θά ‘ναί".
Τό πιό κάτω κείμενο εἶναι αὐτοτελές τό 10ο κεφάλαιο ἀπό τό πρόσφατα ἐκδοθέν βιβλίο γιά τόν Γέροντα: "Λόγοι χάριτος καί Σοφίας" ἀπό τόν Ἁγιορείτη π. Μακάριο Ἁγιαννανίτη.
ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΘΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΤΟΪΚΟΥΣ
Ἡ φωτιά πού ἄναψε στά Βαλκάνια θά ἐπεκταθεῖ . Ἡ σημερινή ρωσική ἡγεσία θά ἀνατραπεῖ καί οἱ Ὀρθόδοξοι λαοί τῶν Βαλκανίων θά συγκρουστοῦν μέ τούς Νατοϊκούς στό ἔδαφος τῆς Τουρκίας, ἡ ὁποία θά ἐξαφανιστεῖ ἀπό τόν χάρτη . Ἡ Κύπρος θά δεχθεῖ προσωρινό ράπισμα ἀπό τούς Τούρκους . Μέσα ὅμως ἀπό τήν Γενική Σύρραξη θά ξαναγεννηθεῖ τό «Βυζάντιο».....
Τά πάντα διοικοῦνται ἀπό τόν Θεό Λόγο, δέν τά διοικοῦν οἱ Ἀμερικανοί, οὔτε οἱ Ἑβραῖοι... Αὐτοί ἐπικρατοῦν μία φορά, διότι τό ἐπιτρέπει ὁ Θεός γιά νά παιδεύει τούς δικούς του .

Ὁ παλαιός Ἰσραήλ, οἱ παλαιοί εὐσεβεῖς, πού ἦταν Ἑβραῖοι, ἐκπαιδεύτηκαν ἑπτάκις. Καί ἑβδομήκοντα χρόνια ἤσαν αἰχμάλωτοι στούς Χαλδαίους (τούς σημερινούς Πέρσες). Μόλις τελείωσε ὁ κανόνας τούς ἐπανῆλθαν. Ἦταν μία παιδεία, ἕνα ράπισμα γιά νά τούς ξυπνήσει ὁ Θεός. Αὐτοί, οἱ Ἑβραῖοι, ἦταν ὁ παλαιός Ἰσραήλ.
Σήμερα ὁ νέος Ἰσραήλ εἴμεθα ἐμεῖς. Ἡ δική μας παιδεία ὅμως εἶναι ἐβδομηκοντάκις ἑπτά καί ὄχι ἑπτάκις , διότι ἐμεῖς εἴχαμε τή γνώση .Τό ἐβδομηκοντάκις ἑπτά, πού εἶναι ἡ αἰχμαλωσία μᾶς (1453 Ἅλωση Κῶν/πόλεως) ἀπό τό Ἰσλάμ, τώρα ἀκριβῶς τελειώνει. Αὐτός ἦταν ὁ κανόνας τοῦ Θεοῦ γιά τίς ἁμαρτίες μας.
Ἕνα παρόμοιο εἶχε γίνει μέ τόν ρωσικό λαό. Πρίν 50 χρόνια μαζί μέ τόν γέροντά μου, τόν Ἰωσήφ τόν Ἔγκλειστο, συναντήσαμε ἕνα Ρῶσο μοναχό, γέροντα . Γιά νά τόν ἐνισχύσουμε γιά τά δεινά του ρωσικοῦ λαοῦ καί τήν δοκιμασία τῶν πιστῶν ἀπό τόν κομμουνισμό , θελήσαμε νά τοῦ δώσουμε θάρρος, λέγοντας τοῦ λόγια παρηγοριᾶς. Αὐτός ὅμως λέει: «Δέν εἶναι τίποτα, κανόνας εἶναι πού θά κρατήσει ἑβδομήντα χρόνια». Ἐσύ πῶς τό ξέρεις; ρωτήσαμε. Καί ἡ ἀπάντησή του: «Τό 1917 , ὅταν ἐπεκράτησε ὁ κομμουνισμός, ὁ Χριστιανισμός ἐκηρύχθει ἐκτός νόμου , καί ὅποιος σκότωνε Χριστιανούς ἦταν ἥρωας. Οἱ χριστιανοί πανικοβλήθηκαν καί οἱ μέν πλούσιοι ἐδραπέτευσαν πρός τήν Εὐρώπη , οἱ δέ ἄλλοι ἔτρεχαν στούς ναούς, ἐλπίζοντας ὅτι ὁ Θεός θά κάμει θαῦμα γιά νά τούς σώσει .Σέ ἕνα μεγάλο ναό, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων , μπῆκαν πέντε περίπου χιλιάδες Χριστιανοί.
Οἱ μπολσεβίκοι ὅταν τούς βρῆκαν ἔβαλαν φωτιά στό ναό. Ἕνας ἀπό τούς χριστιανούς δέν πέθανε . Εἶχε κατορθώσει νά ἀνέβει ψηλά στούς τρούλους καί ἔμενε δίπλα ἀπό ἕνα παράθυρο καί ἀνέπνεε . Αὐτός λοιπόν μοῦ εἶπε , ὅτι ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα πού ἄρχισε ὁ κόσμος νά πεθαίνει , κλαίγανε καί φωνάζανε , παρουσιάστηκαν οἱ Δώδεκα Ἀπόστολοι καί τούς εἶπαν ὅτι δέν μποροῦν νά βοηθήσουν, διότι δέν τό ἐπιτρέπει ὁ Θεός . Εἶναι κανόνας γιά τίς ἁμαρτίες μας πού θά κρατήσει 70 χρόνια ».
Αὐτά μας εἶπε ὁ Ρῶσος μοναχός 50 χρόνια πρίν. Τό διάστημα πού διέρρευσε ἀπό τότε, εἶχα σχεδόν ξεχάσει τά λόγια του . Ὅταν ὅμως ἔπεσε ὁ χάρτινος πύργος τοῦ «ἀνατολικοῦ εὐδαιμονισμοῦ » , τότε τό θυμήθηκα. Κάθισα καί μέτρησα καί εἶδα ὅτι ἦταν ἀκριβῶς ἑβδομήντα χρόνια. Τώρα καί ὁ δικός μας κανόνας τῶν ἐβδομηκοντάκις ἑπτά τελειώνει καί θά ἐπανέλθουν. Τώρα ὁ πνευματικός νόμος θά ἐφαρμοσθεῖ πολυτρόπως.
Πρῶτα θά παιδεύσει ὁ Θεός τούς μεγάλους ἐχθρούς της Ὀρθοδοξίας , πού εἶναι ὁ Ἰσλαμισμός καί ὁ Καθολικισμός. Αὐτοί πού ἀμείλικτα χτυποῦν τήν Ὀρθοδοξία, τώρα θά ἐκλείψουν. Ἀκόμα καί αὐτοί πού κατέστρεψαν τόν Βυζαντινό Πολιτισμό δέν εἶναι οἱ Τοῦρκοι πού τόν κατέστρεψαν, εἶναι οἱ σταυροφόροι, οἱ Εὐρωπαῖοι, οἱ καθολικοί πού ἐνίσχυσαν τούς Τούρκους γιά νά καταστρέψουν τό Βυζάντιο. Τούς ἀπογόνους τους, λοιπόν, θά τούς μαζέψει ὁ Θεός ἐκεῖ μέσα καί θά σφαγοῦν ἐκεῖ . Ἐσεῖς εἶστε νεότεροι καί θά τό δεῖτε, ἀφοῦ θά εἶστε ἐν τή ζωή. Τώρα θά γίνει ἡ Μεγάλη Σύρραξη, ὁ Ἀρμαγεδῶν . Αὐτό πού τώρα ξεκίνησε στά Βαλκάνια δέν θά σταματήσει . 
Ἐκεῖνος πού θά τό ἐμποδίζει νά ἁπλωθεῖ εἶναι ἡ διαιρεμένη ρώσικη ἡγεσία ἡ ὁποία πλευρίζει τούς Ἀμερικανούς . Ὅμως ὁ ρωσικός λαός θά τούς ρίξει καί οἱ χριστιανικοί λαοί τῶν Βαλκανίων θά προελάσουν .
Οἱ Ρώσοι θέλουν τώρα νά βγοῦν στή Μεσόγειο . Αὐτό θά εἶναι τό ἐλατήριο. Ὅμως δέν θά εἶναι αὐτή ἡ πραγματική ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ Θεός τούς προσκαλεῖ ὡς ὄργανά Του. Κατεβαίνοντας αὐτοί θά σβήσουν καί θά ἀφανίσουν τήν τούρκικη λαίλαπα μέσα σέ μία ἑβδομάδα. Κι ὅταν κατέβουν οἱ φίλοι της Τουρκίας (οἱ ἀπόγονοι δηλαδή τῶν σταυροφόρων) τό ΝΑΤΟ , γιά νά τή σώσουν, τότε ἐκεῖ θά γίνει, ἡ μεγάλη Σύρραξη καί θά σφαγοῦν. 
Ἡ Κύπρος θά δεχτεῖ ράπισμα ἀπό τούς Τούρκους (γιατί τώρα εἶναι ἀνέγγιχτη), ἀλλά θά εἶναι προσωρινό. Ἡ Τουρκία θά σβήσει, ἀλλά δέν θά ὑπάρχει οὔτε μία σελίδα στήν παγκόσμια ἱστορία πού νά φέρνει στή μνήμη ὅτι ὑπῆρξε αὐτή ἡ καταραμένη φυλή .
Ἀγαπῶ πολύ τήν πατρίδα μου καί λυποῦμαι πολύ πού σήμερα τά Ἑλληνόπουλα ντρέπονται νά ποῦν πώς εἶναι Ἕλληνες . Ἡ λέξη «Ἕλληνας» δέν ἀποδίδει φυλετισμό. Ἡ λέξη «Ἕλληνας» ἀποτελεῖ φυλετισμό γιά κάθε ἄλλον πλήν τῶν Ἑλλήνων. Τώρα ὅμως δέν εἴμεθα Ἕλληνες, εἴμεθα Ρωμαῖοι, εἴμεθα Βυζαντινοί, εἴμεθα Θεανθρωπιστές. Ἀνεβήκαμε πιό ψηλά.
Εἶναι κρῖμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμαλώτισε τίς ἡγεσίες. Κλαίω τήν Ἑλλάδα. Δέν ἔχει μείνει τίποτα ὄρθιο σήμερα. Ἡ Ἑλλάδα γιά νά σωθεῖ, πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέτες τῆς ὅπου καί ἄν βρίσκονται , νά πᾶνε ἐξορία. Νά φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν.
Σήμερα πουλήθηκαν ὅλα. Ἔχει κατορθώσει ὁ «Διεθνής Σιωνισμός » μέ τά προγράμματα πού κάνει ἐδῶ καί 180 χρόνια, νά ἐφαρμόσει σήμερα τά σχέδια του.
Σήμερα ὅμως πού ὅλοι γονατίσαμε καί δέν ὑπάρχει ἐλπίς, θά ἐπέμβει ὁ Θεός τῶν πατέρων μας γιά τά αἵματα τῶν Μαρτύρων μας καί τά λείψανα τῶν Ἁγίων μας. Τό αἷμα τό Ἑλληνικό πού χύθηκε γιά τήν Ὀρθοδοξία , ἐάν ἑνωθεῖ σήμερα θά γίνει πλωτό ποτάμι, νά πνίξει τούς κανίβαλους πού λέγονται «μεγάλοι».
Ὅταν ἔγινε ἡ πρώτη διάσπαση τοῦ ἀτόμου καί κατασκευάστηκε ἡ ἀτομική βόμβα , ἄκουσα ὁ ἴδιος τόν Ἀϊζενχάουερ νά δηλώνει: «Σήμερα εὐρισκόμεθα στά προπύλαια τῆς ἑλληνικῆς μαθηματικῆς». Εἶπε τήν ἀλήθεια ὁ κανίβαλος !
Ὅσο γιά τήν κατάσταση στήν πρώην Γιουγκοσλαβία , αὐτή εἶναι προϊόν του Βατικανοῦ. Εἶναι οἱ «εὐλογίες» τοῦ Πάπα, τοῦ «μεγάλου χριστιανοῦ». Τά νοήματα ὅλων αὐτῶν συλλαμβάνει ὁ διεθνής σιωνισμός, τό διεθνές χρηματιστήριο πού ὀνομάζεται Ἀμερική . Ἀμερική δέν ὑπάρχει. Οἱ σιωνιστές εἶναι ἡ Ἀμερική .Αὐτοί λοιπόν ἀφοῦ λάβουν τά μηνύματα τά σατανικά, τό προωθοῦν στό Βατικανό , αὐτό τά μετατρέπει σέ σχέδια καί στήν συνέχεια καλεῖ τό Ἰσλάμ νά τά ἐφαρμόσει. Αὐτός εἶναι ὁ τρόπος πού λειτουργοῦν σήμερα τά σατανικά σχέδια. Αὐτοί κατόρθωσαν καί αἰχμαλώτισαν τούς ἡγέτες μας .
Οἱ ἐλπίδες μᾶς εἶναι μόνο στόν Θεό. Κι ἐσεῖς νά ζεῖτε χριστιανικά, γιατί σᾶς λέω ὑπεύθυνα –καί θά τό δεῖτε- ὅτι δέν ἔχουμε μέρες. Αὐτό πού ἀνάβει τώρα στά Βαλκάνια θά συνεχιστεῖ. Αὐτό θά εἶναι ἡ ἀφετηρία μέσῳ τῆς ὁποίας ὁ Θεός, μέ τό δικό Του τρόπο, θά ἐλευθερώσει τούς χριστιανούς καί θά τούς ὑψώσει πάλι στήν γραμμή τους. Καί θά ἐπανέλθει τό Βυζάντιο. Καί ξέρετε γιατί; Διότι οἱ Εὐρωπαῖοι λαοί θά ξαναενωθοῦν. Ποιός θά τούς καθοδηγεῖ; Δέν κρατάει κανείς. Μόνο ἐμεῖς κρατᾶμε τήν Ὀρθόδοξη πίστη .
 
ρωμαιικο οδοιπορικο

Ἀντιπρόεδρος ΗΠΑ: «Θὰ πληρώσουν τὸ τίμημα ὅσοι δὲν προστατεύουν τοὺς ὁμοφυλόφιλους»

 



 
Καναδάς: Ἕνα ζευγάρι ἀνδρῶν παίρνει στὴν ἀγκαλιὰ το νεογέννητο μωρὸ ποὺ ἀπέκτησαν ἀπὸ παρένθετη μητέρα!
ΚΟ: «Ἄστραψε καὶ βρόντηξε» ὁ ἀντιπρόεδρος τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, ὁ Τζὸ Μπάιντεν. Δὲν ἀντέχει ἄλλο νὰ βλέπει καταπάτηση «δικαιωμάτων». Καὶ ξεκάθαρα ἀπειλεῖ. Μὲ ποιὸν ἄραγε τὰ ἔβαλε ὁ νὸ 2 τῆς ὑπερατλαντικῆς ὑπερδύναμης; Ποιοὺς νὰ θέλει νὰ σκεπάσει ὑπὸ τὰς παντοδύναμας πτέρυγάς του; Μήπως τὰ ἔβαλε μὲ τοὺς σφαγεῖς ἰσλαμιστές; Μήπως γυάλισε τὸ μάτι του βλέποντας νὰ σφάζονται ἀνηλεῶς σὲ κοινὴ θέα ἐνώπιον ὅλου το «προοδευτικοῦ» κόσμου («δεῖτε το μὲ δική σας εὐθύνη» κάνοντας ἕνα κλὶκ – χαλαρὰ στὸ γιουτιουμπ) ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιά, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ εἶναι «ἄπιστοι»; Μήπως ἡ «χριστιανικὴ» USA ἀποφάσισε νὰ ἀναλάβει δράση γιὰ νὰ σταματήσει ἡ αἱματοχυσία τῶν χριστιανῶν στὴν Μ. Ἀνατολή; Ὡραῖο ἀνέκδοτο. «Νῦν ὑπὲρ πάντων ὁ ἀγὼν» γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν “gay”. [Τελικά, πλάκα – πλάκα, μόνο ἂν δηλώσεις “gay” ἔχεις ἐλπίδα σὲ αὐτὸν τὸν - «εὐαίσθητο» - κόσμο]. Ἡ εἴδηση ἀπὸ ἐδῶ:
 Ὁ Μπάιντεν εἶπε σὲ μιὰ συγκέντρωση Ἀμερικάνων καὶ διεθνῶν ὑποστηρικτῶν τῶν «δικαιωμάτων» τῶν ὁμοφυλοφίλων ὅτι ὁ Μπαρὰκ Ὀμπάμα «ἔχει κάνει σαφὲς ὅτι ἡ διπλωματία τῶν ΗΠΑ προωθεῖ τὰ “δικαιώματα” τῶν λεσβιῶν, ὁμοφυλόφιλων, ἀμφιφυλόφιλων καὶ....
τρανσέξουαλ ἀνδρῶν καὶ γυναικὼν σὲ ὅλο τὸν κόσμο».
«Δὲν μὲ νοιάζει ποιὰ εἶναι ἡ κουλτούρα σας», εἶπε ὁ Μπάιντεν σὲ περίπου 100 ἐπισκέπτες στὸ ἀντιπροεδρικὸ μέγαρο τοῦ Ναυτικοῦ Παρατηρητηρίου. «Ἡ ἀπανθρωπιὰ εἶναι ἀπανθρωπιά, εἶναι ἀπανθρωπιά. Ἡ προκατάληψη εἶναι προκατάληψη, εἶναι προκατάληψη».
Μὲ ἀντὶ-gay νόμους νὰ ὑπάρχουν σὲ σχεδὸν 80 χῶρες, ὁ Μπάιντεν - ὁ ὁποῖος ἔχει ἀναδειχθεῖ ὡς «ὁ κορυφαῖος ὑπέρμαχος τῶν δικαιωμάτων τῶν ὁμοφυλοφίλων» μέσα  στὴν κυβέρνηση Obama - καὶ ἄλλοι ἀνώτεροι ἀξιωματοῦχοι τοῦ Λευκοῦ Οἴκου συναντήθηκε μὲ «ὑποστηρικτὲς δικαιωμάτων» σὲ ἕνα φόρουμ ἀφιερωμένο στὴν προώθηση τῶν «δικαιωμάτων» τῶν ὁμοφυλοφίλων διεθνῶς, δήλωσε ὅτι οἱ ἀξιωματοῦχοι τῆς ἀμερικανικῆς κυβέρνησης ἔχουν λάβει ὁδηγίες νὰ κάνουν τὴν προώθηση τῶν δικαιωμάτων τῶν ὁμοφυλοφίλων στὸ ἐξωτερικὸ πρώτη προτεραιότητα .
Ὅταν οἱ χῶρες δὲν μποροῦν νὰ κινηθοῦν στὸ νὰ προστατεύσουν τοὺς ΛΟΑΤ, ὁ Μπάντεν προειδοποίησε, ὅτι «ὑπάρχει ἕνα τίμημα ποὺ θὰ πρέπει νὰ πληρώσουν ποὺ εἶναι ἀπάνθρωποι». Μεταξὺ ἐκείνων ποὺ παρευρέθηκαν στὴ βραδινὴ δεξίωση ἦταν ἀκτιβιστὲς τῶν «δικαιωμάτων» τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ πρέσβεις ἀπὸ τὴ Βρετανία, τὴ Σουηδία, τὴ Δανία καὶ τὴν Ἰσλανδία.
Νωρίτερα, ἡ Σύμβουλος Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας τοῦ Λευκοῦ Οἴκου, Σούζαν Ράις, χαρακτήρισε τὴν παγκόσμια προστασία τῶν ὁμοφυλοφίλων ἀπὸ τὶς διακρίσεις, τὴν κακοποίηση καὶ περίεργους θανάτους, ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ δύσκολα διεθνῆ ζητήματα τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες. Ὁ Μπάιντεν ἀποκάλεσε τὰ «δικαιώματα» τῶν ὁμοφυλοφίλων «το ζήτημα τῶν πολιτικῶν δικαιωμάτων τῆς ἐποχῆς μας».
«Οἱ κυβερνήσεις εἶναι ὑπεύθυνες γιὰ τὴν προστασία τῶν δικαιωμάτων ὅλων των πολιτῶν, καὶ ἐναπόκειται στὸ κράτος, καὶ στὸν κάθε ἕνα ἀπὸ ἐμᾶς, νὰ καλλιεργηθεῖ ἡ ἀνοχὴ καὶ νὰ ἀντιστρέψουμε τὸ ρεῦμα τῶν διακρίσεων», δήλωσε ἡ Ράις.

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014



ο κυρ -ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
  
Σήμερα νομίζεται καλὸς σὲ ὅλα, ὅποιος εἶναι ἀδιάφορος, ὅποιος δὲν νοιάζεται γιὰ τίποτα, ὅποιος δὲν νιώθει καμιὰ εὐθύνη. Ἀλλιῶς τὸν λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Ὅποιος ἀγαπᾶ τὴν χώρα μας, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμά μας, τὴν παράδοσή μας, τὴν γλώσσα μας, θεωρεῖται ὀπισθοδρομικός. Οἱ ἀδιάφοροι παιρνοῦν γιὰ φιλελεύθεροι ἄνθρωποι, γιὰ ἄνθρωποι ποὺ ζοῦνε μὲ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἔχουν γιὰ πιστεύω τὴν καλοπέραση, τὸ εὔκολο κέρδος, τὶς εὐκολίες, τὶς ἀναπαύσεις, κι ἂς μὴν ἀπομείνῃ τίποτα ποὺ νὰ θυμίζῃ σὲ ποιὸ μέρος βρισκόμαστε, ἀπὸ ποὺ κρατᾶμε, ποιοὶ ζήσανε πρὶν ἀπὸ μᾶς στὴν χώρα μας. Ἡ ξενομανία μᾶς ἔγινε τώρα σωστὴ ξενοδουλεία, σήμερα περνᾶ γιὰ ἀρετή, κι ὅποιος ἔχῃ τούτη τὴν ἀρρώστεια πιὸ βαρειὰ παρμένη, λογαριάζεται γιὰ σπουδαῖος ἄνθρωπος.
Ἡ Ἑλλάδα ἔγινε ἕνα παζάρι ποὺ πουλιοῦνται ὅλα, σὲ ὅποιον θέλῃ νὰ τὸ ἀγοράσῃ. Καταντήσαμε νὰ μὴν ἔχουμε ἀπάνω μας τίποτα ἑλληνικό, ἀπὸ τὸ σῶμα μας ἴσαμε τὸ πνεῦμα μας. Τὸ μασκάρεμα ἄρχισε πρῶτα ἀπὸ τὸ πνεῦμα, καὶ ὕστερα ἔφθασε καὶ στὸ σῶμα. Περισσότερο ἀντιστάθηκε σὲ αὐτὴ τὴν παραμόρφωση ὁ λαὸς καὶ βαστάξε καμπόσο, μὰ στὸ τέλος τὸν πῆρε τὸ ρεῦμα καὶ πάει καὶ αὐτός. Μάλιστα εἶναι χειρότερος ἀπὸ τοὺς γραμματισμένους. Τώρα μαϊμουδίζει τὰ φερσίματα καὶ τὶς κουβέντες ποὺ βλέπει στὸν κινηματογράφο, ἔγινε ἀφιλότιμος καὶ ἀδιάντροπος. Ἐνῷ πρῶτα ξεχώριζε ἀπὸ ἄλλες φυλές, γιατὶ ἦταν σεμνός, φιλότιμος, ντροπαλός, καλοδεκτικός, τώρα ἔγινε ἀγνώριστος. Τὰ ὄμορφα χαρακτηριστικά του σβήνουνε μέρα μὲ τὴν μέρα. Καὶ οἱ λιγοστοὶ ποὺ διατηροῦνε ἀκόμη λίγα σημάδια ἀπὸ τὴν ὀμορφιὰ τῆς ἑλληνικῆς ψυχῆς, παρασέρνονται σὲ αὐτὴ τὴν παραμόρφωση ἀπὸ τοὺς πολλούς, ποὺ εἶναι οἱ ἔξυπνοι, οἱ συγχρονισμένοι, οἱ μοντέρνοι, ἀλλὰ ποὺ εἶναι στ᾿ ἀληθινὰ οἱ ἀναίσθητοι καὶ οἱ ἀποκτηνωμένοι. Οἱ καλοὶ ντρέπονται γιατὶ εἶναι καλοί, συμμαζεμένοι καὶ μὲ ἀνατροφή. Οἱ ἄλλοι τοὺς λένε καθυστερημένους. Συμπαθητικὸς ἄνθρωπος δύσκολα βρίσκεται πιὰ σήμερα στὸν τόπο μας. Ἡ μόδα εἶναι νὰ εἶναι κανεὶς ἀντιπαθητικός, κρύος, ἄνοστος καὶ μάγκας. Μάλιστα ὅπως ὅλα φραγκέψανε, φράγκεψε καὶ ὁ μάγκας.
 
από ΤΡΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ