Μόνον τυφλοί τον νουν δεν δύνανται να ίδουν την απερίγραπτον ζημίαν που προσγίνεται εις την αδαμαντίνην Ορθοδοξίαν μας, επί μειώσει του γοήτρου της, επί συγχύσει των συνειδήσεων, επί στραβλώσει της αληθείας, από τας φιλενωτικάς ενεργείας από Ορθοδόξου πλευράς. Εις ποίου αγίου Πατρός της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον νουν ηδύνατο να χωρέση η ιδέα της ενώσεως ή ενότητος, των Λατίνων εμμενόντων εις τας χωριζούσας από τον Θεόν αιρέσεις των; Ακόμη και οι ίδιοι οι Λατίνοι δεν δύνανται να πιστεύουν, ότι οι τοσάκις απωθηθέντες υπό των Ορθοδόξων, ότε τους εκάλουν πονήρως προς υποταγήν, τώρα, αντιστρεφομένων των όρων, ικετεύονται δια προσέγγισιν, ενότητα, ένωσιν, αγάπην! Και πότε όλα αυτά; Όταν οι πολυτρόπως καταστάντες αιρετικοί Κατόλικοι, είναι τόσον ευαίσθητοι εις τας «αληθείας» της «Εκκλησίας» των και δηλούν, ότι δεν πρόκειται εις το ελάχιστον να αποστούν εκ των γραμμών των! Αφήνομεν κραυγήν πόνου δια το κατάντημά μας. Εις τόσην καθίζησιν ορθοδόξου φρονήματος εφθάσαμεν, εις τόσην αφιλοτιμίαν, ώστε σπανίως να ακούεται μία φωνή διαμαρτυρίας, μία φωνή, ένα σφύριγμα ορθοδόξου ποιμένος, εν όψει επιδρομής των κατολίκων; Γνωρίζουν οι ημέτεροι, ότι οι Λατίνοι πανηγυρίζουν τον εκλατινισμόν μας;
ορθοδοξος φωνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου