Από πολύ παλιά, από την εποχή της σύγκρουσης του «εκσυγχρονισμού» με την Εκκλησία (σύγκρουση για τις ταυτότητες) είχαμε υπογραμμίσει τούτο: «Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ πίστη ως συνεκτικός ιστός της εθνικής συνείδησης και ως ανεξάρτητη συλλογικότητα είναι υπό διωγμό από τη Νέα Τάξη».
Σε σειρά άρθρων αναλύσαμε διεξοδικά ότι:
«Για την πλανητική αυτοκρατορία δεν υπάρχει χώρος για έθνη, εθνικές οικονομίες, εθνικές νομοθεσίες, εθνικές κυβερνήσεις, εθνικούς στρατούς, εθνικούς πολιτισμούς, εθνικές θρησκείες κλπ. Τα διακριτικά των εθνών, οι συνεκτικοί ιστοί, δηλαδή κάθε είδους συλλογικότητας και εθνικής συνείδησης, πρέπει να εξαφανιστούν, να πολτοποιηθούν στη χοάνη του παγκοσμιοποιημένου μονοθεϊσμού…».
Ακόμα, εκείνη την εποχή είχαμε δείξει αναλυτικά ότι η «αριστερά», στη σύγκρουση του «εκσυγχρονισμού» με την Εκκλησία, είχε ταχθεί με το μέρος του «εκσυγχρονισμού» και της Νέας Τάξης: Αποτέλεσε την εμπροσθοφυλακή της Νέας Τάξης εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας…
ΣΗΜΕΡΑ, μόνο οι πολύχρωμοι απολογητές της παγκοσμιοποίησης και οι «εγκάθετοι» της Νέας Τάξης, δεν αντιλαμβάνονται (δολίως και σκοπίμως) ότι η Ορθοδοξία βρίσκεται στο στόχαστρο της Νέας Τάξης…
ΣΗΜΕΡΑ, γίνεται καθαρό, όσο ΠΟΤΕ άλλοτε, ότι η υπεράσπιση της Ορθοδοξίας αποτελεί ΕΝΑ από στρατηγικά ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ, καθοριστικό κριτήριο για την ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ όλων αυτών των «πατριωτικών», «εθνικό- απελευθερωτικών» Μετώπων και Κινήσεων.
Δεν μπορεί να αγωνίζεσαι εναντίον της Νέας Τάξης και να μιλάς «εθνικά» και «πατριωτικά» και να μην ΘΕΤΕΙΣ, σε πρώτη γραμμή, και το ζήτημα της ΔΙΩΞΗΣ της Ορθοδοξίας από τους μηχανισμούς της Νέας Τάξης και το «ΓΙΑΤΙ» αυτής της δίωξης…
Η ενσωμάτωση της μεταλλαγμένης «αριστεράς» απαστράπτει και από αυτό: Έχει συνταχθεί με τη Νέα Τάξη και μάλιστα στην πρωτοπορία» τής ΔΙΩΞΗΣ της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το ίδιο, όπως έχει συνταχθεί αυτή η Αριστερά στη νεοταξική πρωτοπορία υπέρ της εισβολής και κατοχής της χώρας από τους λαθρομετανάστες (τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά).
Η ηγεσία του ΚΚΕ, στα πρώτα χρόνια της σύγκρουσης Κράτους και Εκκλησίας, κρατούσε μια διακριτική «σιωπή» και καιροσκοπική ουδετερότητα που ισοδυναμούσε με ουσιαστική ΑΠΟΔΟΧΗ της νεοταξικής επίθεσης κατά της Εκκλησίας.
ΤΟΤΕ, μέσα στο ΚΚΕ υπήρξε ο Θανάσης Παπαρήγας, ο οποίος σε σειρά άρθρων, ανέλυε τον εθνικό ιστό της Ορθοδοξίας και τους λόγους που το διεθνές ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο προωθούσε την άγρια επίθεσή του εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Αυτά τα εξαιρετικά σημαντικά άρθρα βρίσκονται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/179.mag
ΣΗΜΕΡΑ, η ηγεσία του ΚΚΕ συναγωνίζεται τους «φωταδιστές» στις επιθέσεις εναντίον της Ορθοδοξίας, όπως και στο λαθρομεταναστευτικό…
Με τη γνωστή σταλινική μέθοδο: Των γενικών απλοϊκών ΑΦΟΡΙΣΜΩΝ, των τελεσιγράφων και των ταχυδακτυλουργιών.
Ένα μικρό δείγμα είναι το χθεσινό σχόλιο του Ριζοσπάστη:
Το... «όγδοο αμάρτημα»
Είναι γνωστό ότι η Εκκλησία αποτελεί, διαχρονικά, το «βαρύ πυροβολικό» των εκμεταλλευτριών τάξεων στην ιδεολογική καταστολή των μαζών, ώστε αυτές να αποδεχθούν ως κάτι το «μοιραίο» την εκμετάλλευσή τους. Το ρόλο αυτό επιβεβαιώνει ο πρόεδρος της Συνόδου Καθολικών Επισκόπων Ιταλίας καρδινάλιος Αντζελο Μπανιάσκο, ο οποίος, κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών της συνόδου δήλωσε... ότι «όποιος φοροδιαφεύγει, διαπράττει αμαρτία»!
Ετσι, και ενώ η καπιταλιστική κρίση βρίσκεται σε έξαρση, είναι πολύ πιθανό να συμπληρωθούν τα «επτά θανάσιμα αμαρτήματα» που «ταξινόμησε» η καθολική Εκκλησία με ένα όγδοο: Αυτό της «φοροδιαφυγής»!
Αλλά, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο καρδινάλιος θεωρεί «αμαρτωλό» μόνο το λαό και όχι το κεφάλαιο, έσπευσε να δηλώσει την υποστήριξή του στην κυβέρνηση Μόντι, λέγοντας ότι «είναι μια κυβερνητική ομάδα, η οποία χαρακτηρίζεται από καλή θέληση και επιχειρεί να ξεμπλέξει ένα κουβάρι που είναι εξαιρετικά μπερδεμένο»...
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6660355&publDate=27/1/2012
Δεν θα μείνουμε στους απλοϊκούς και χυδαίους αφορισμούς οι οποίοι, με σκοταδιστική αμάθεια, παρακάμπτουν τα ίδια λόγια του δικού τους Θανάση Παπαρήγα:
«Η θρησκεία αποτελεί βασικό στοιχείο της κοινωνικής συνείδησης…
Το «κόμμα του λαού» δεν νοιάζεται, ουδέποτε νοιάστηκε, για το «βασικό στοιχείο της Κοινωνικής συνείδησης», ούτε για την «αντιφατική φύση της θρησκευτικής συνείδησης»!!!
Αυτή και μόνο η σταλινική, τελεσιγραφική σχηματοποίηση της πραγματικότητας δείχνει όχι μόνο το πόσο μακριά βρίσκεται η ηγεσία του ΚΚΕ από το λαό, αλλά και το πόσο ενσωματωμένη είναι στο καθεστώς της Νέας Τάξης…
Θα το προσπεράσουμε, όμως αυτό και θα περιοριστούμε στη χυδαία ταχυδακτυλουργία που ταυτίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία με τον Καθολικισμό.
Ο ίδιος ο Θανάσης Παπαρήγας διαχωρίζει καθαρότατα την «Ανατολική Χριστιανική Εκκλησία, τη λεγόμενη Ορθόδοξη» από το Δυτικό Καθολικισμό, υπογραμμίζοντας, για την Ορθοδοξία ΤΗΝ:
«Ιδιαίτερα στενή σύνδεση με τον εθνικό και πολιτιστικό «πολιτικό» παράγοντα. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί σημαίνει κάτι πολύ σημαντικό: Ότι η μεγάλη μάζα του ελληνικού πληθυσμού ταυτίζει την εκκλησιαστικοθρησκευτική της ένταξη με την εθνική και κρατική της ταυτότητα».
Τονίζει επίσης:
«Σιγά - σιγά, η Καθολική και Προτεσταντική «Δύση» γίνεται το κέντρο, χώρος προτύπων μίμησης, αλλά και απειλών επιδρομής. Αντίθετα, η «Ανατολική» Ορθόδοξη ταυτότητα γίνεται η ταυτότητα του «παρωχημένου», του «στάσιμου», εκείνου που έχει περιθωριοποιηθεί…»
Ο Θανάσης Παπαρήγας αναλύει επίσης έξοχα τούτο: Ότι στην εποχή της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης και της παγκοσμιοποίησης ο καθολικισμός αποτελεί το πνευματικό ΚΕΝΤΡΟ του ιμπεριαλισμού: Ένα ιμπεριαλιστικό ΚΕΝΤΡΟ που θέλει να επιβάλει τα δικά του πρότυπα στους εξαρτώμενους, περιφερειακούς καπιταλισμούς, να επιβάλει την ΑΛΩΣΗ των εθνικών του ταυτοτήτων:
«Οι υπόδουλοι και εξαρτημένοι λαοί της καπιταλιστικής περιφέρειας πρέπει να αδειάσουν εντελώς, ακόμη και με τη βία, από το ιστορικό και κληροδοτημένο από το παρελθόν περιεχόμενό τους, γιατί αλλιώς δεν μπορούν να γίνουν κατάλληλοι για τις νέες μορφές εξάρτησης και εκμετάλλευσης. Στη βάση αυτή, το κέντρο γίνεται το «μόνο που αξίζει». Η ιστορική μίμηση γίνεται μια άλλη πλευρά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και υποδούλωσης (η ιδεολογική εξάρτηση και υποδούλωση) και αυτό φαίνεται από την υστερική μορφή που συχνά παίρνει. Τώρα, η εκκλησιαστικοθρησκευτική ταυτότητα, π.χ. του ορθοδόξου, γίνεται όχι μόνο ένδειξη παρωχημένης εποχής, αλλά και στοιχείο ντροπής και ενόχλησης που καλύτερα να μην πολυφαίνεται…».
Σαφέστατα για τον Θανάση Παπαρήγα του ΚΚΕ η επίθεση κατά της Εκκλησίας ήταν προσχεδιασμένη από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης. Αυτό το τεκμηριώνει με πολλά παραδείγματα από τα ουρλιαχτά των «εκσυγχρονιστών» και των «φωταδιστών» εναντίον της Εκκλησίας. Καταλήγοντας:
«Οπως βλέπουμε, δηλαδή, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από ό,τι αρχικά νομίσαμε. Ο Μεγάλος Αδελφός δεν ικανοποιείται πια μόνο με τις «εκθέσεις για την τρομοκρατία». Τώρα, απαιτεί όχι πια μόνο το πρόγραμμα μηδενικής ανοχής, αλλά και τον πλήρη έλεγχο της πνευματικής ζωής…».
Οι αμαθείς και δόλιοι ταχυδακτυλουργοί του «Ρ» ούτε τα κείμενα του δικού τους Θ. Π. στο «Ρ» γνωρίζουν…
Παραπέμπουμε, τέλος και σε ένα δικό μας κείμενο που αναλύει τις στρατηγικές διαφορές και λειτουργίες του Παπισμού (κράτος της Νέας Τάξης) και της Ορθοδοξίας (μετερίζι αγώνα εναντίον του πλανητικού ιμπεριαλιστικού οδοστρωτήρα: «Ορθοδοξία και Βατικανό»
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/161.mag
Όποιος ταυτίζει σήμερα το δυτικό καθολικισμό (το πνευματικό κράτος της Νέας Τάξης) με την Ορθοδοξία, είτε από άγνοια, είτε από δολιότητα, βρίσκεται από την πλευρά του πλανητικού ιμπεριαλισμού, ανεξάρτητα από τα λόγια των καταναλωτικών καταγγελιών εναντίον του…
resalto
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου