Τί νά ἀπαντᾶμε
σέ ὅσους μᾶς λένε νά μήν
ἀνακατευόμαστε
στά θέματα
πλάνης, αἱρέσεων καί τῆς
παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ!
Σχόλιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ
ΒΑΤΟΣ:
Ἄν μιά φορά εἶναι
σωτήρια ἡ ὑλική ἐλεημοσύνη, ἀπείρως σωτηριοδέστερη εἶναι ἡ πνευματική
ἐλεημοσύνη.
Γιατί ἠ πρώτη
ἀπευθύνεται στήν σάρκα πού ἀργά ἤ γρήγορα θά γίνει στάχτη καί σποδός καί τροφή
σκουληκιῶν, ἐνῶ ἡ δεύτερη ἀπευθύνεται στήν ἀθάνατη ψυχή πού θά ὑπάρχει αἰώνια
εἴτε στήν κόλαση (μή γένοιτο), εἴτε στόν Παράδεισο!
Ἡ ἐντολή τοῦ Κυρίου
γιά τόν ἀδελφό μας εἶναι νά τόν ἀγαπᾶμε ὅπως τόν ἑαυτό μας: "θέλεις ἀγαπᾶ τόν
πλησίον σου ὡς σεαυτόν" (Ματθ.
22, 39). Ἐμεῖς θέλουμε νά
σωθοῦμε (οἱ ἔχοντες σῶας τάς φρένας, τουλάχιστον), ἑπομένως, ἔχουμε χρέος ἀγάπης
καί τήν σωτηρία τοῦ πλησίον μας.
Ἡ Καθολική Ἐπιστολή Ἰακώβου, κεφ. 5, στίχ.
20 μᾶς
λέγει:
"γινωσκέτω ὅτι ὁ
ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει
πλῆθος ἁμαρτιῶν".
Ἐκτός ὅμως ἀπό
πνευματική ἐλεημοσύνη καί ἀγάπη στόν πλησίον, πάνω ἀπ' ὅλα προέχει ἡ ἐξ
ὁλοκλήρου ἀγάπη πρός τό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου καί ἡ ὀρθή ὁμολογία τῆς Ἀληθείας!
"Καὶ
ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου
καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. αὕτη πρώτη ἐντολή"
(Μάρκ. 12,30).
Ἄς σφραγιστοῦν τά
στόματα "τῶν λαλούντων
ἄδικα",
ὄπως μᾶς λέγει ὁ Ψαλμωδός Δαυΐδ καί ὄχι τά στόματα τά ὁμολογοῦντα τόν Ἀληθινόν
Θεόν καί τά ἐπιστρέφοντα ψυχές τῶν εἰκόνων Του καί συνανθρώπων μας!
Ἅγιος Νικόδημος ὁ
Ἁγιορείτης:
Καί καθώς ὅταν ξημερώση ἡ ἡμέρα σπουδάζει κάθε
τεχνίτης καί πραματευτής νά αὐξήσει τόν σωματικόν πλοῦτον του μέ νέα κέρδη,
ἔτσι ἄς σπουδάζη καί κάθε
χριστιανός, πῶς νά αὐξήση τόν πνευματικόν πλοῦτον του, μέ κέρδος τή σωτηρία τῶν
ἀδελφῶν του, ἐπειδή τόσον πολύτιμον πράγμα εἶναι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί τόσον
ἀκριβή εἶναι ἡ σωτηρία της, ὥστε ὄπου, μιᾶς ψυχῆς, δέν εἶναι ὅλος ὁ κόσμος
ἀντάξιος. Διά τήν ψυχήν ἔγινε ὅλη ἡ
κτίσις...διά τήν ψυχήν ἐδόθη ὁ Νόμος, οἱ προφητεῖαι, τό Εὐαγγέλιον...διά τήν
ψυχήν Ἀγγέλων διακονίαι, προπάτορες, Προφῆται, Ἀπόστολοι, Δίκαιοι κλπ κλπ. Καί
διά νά εἴπω τό μεγαλύτερον, διά τήν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς, Αὐτός ὁ Υἱός Θεοῦ, ἦλθεν
ἐπί τῆς γῆς καί ἔγινεν ἄνθρωπος καί ἐκοπίασε καί ἐπείνασε καί ἐδίψησε καί ἔπαθε
τόσα πάθη καί ἐσταυρώθη καί ἔχυσεν ὄλο τό αἷμα Του καί ἀπέθανεν καί ἐτάφη, καθώς
εἶπεν ὁ χρυσοῦς Ἅγιος
Ἰωάννης Χρυσόστομος: "ἐννόησον διατί Προφῆται; διατί
Ἀπόστολοι; διατί Ἄγγελοι πολλάκις ἐπέμφθησαν; διατί Αὐτός ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ
Θεοῦ παρεγένετο; οὔχ ἵνα ἀνθρώπους διασώσει; Οὐχ ἵνα
πεπλανημένους ἐπαναγαγάγη;
Τοῦτο καί ἐσύ
ποίησον κατά δύναμιν τήν σήν...πᾶσαν σπουδήν ἐπίδειξε καί πρόνοιαν εἰς τήν τῶν
πεπλανημένων ἐπάνοδον".
Λόγος ε' κατά Ἰουδαίων.
"Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ
ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων,
ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ
πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς·
ὅστις δ’ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν
ἀνθρώπων,
ἀρνήσομαι κἀγὼ αὐτὸν ἔμπροσθεν τοῦ
πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς".
[Ματθ. ι' 32-33]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου