Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Ἰδοῦ τά ἐγκώμια τῆς Μ.Παρασκευῆς πού θά ἀπαγορεύσει ὁ Σαμαράς μέ τόν “ἀντιρατσιστικό” νόμο


 
«Μὲ ὅσα ἀποτόλμησαν ἐναντίον τοῦ Κυρίου οἱ Ἰουδαῖοι, εἶναι σὰ νὰ τράβηξαν πάνω τους ἐκείνη τὴν ἡμέρα, γιὰ τὴν ὁποία πρόλεγε κι ὁ προφήτης: μέρα ἐκδίκησης αὐτὴ θὰ εἶναι γιὰ τὸν Κύριο. Αὐτὰ ἔπαθαν οἱ Ἰουδαῖοι, νομίζοντας ὅτι θὰ ἐξοντώσουν τὸν Κύριο. Αὐτὰ προκάλεσαν σὲ βάρος τους, φωνάζοντας κατὰ τοῦ Κυρίου. Σ’ αὐτὰ καταδικάστηκαν, θέλοντας νὰ κρίνουν τὸν Κύριο. Οἱ Ἰουδαῖοι μὲ τὴν κακία τοὺς ἐρήμωσαν τοὺς ἑαυτούς τους καὶ ἀπὸ τὴν οἰκουμένη καὶ τώρα εἶναι χωρὶς πόλη. Οἱ Ἰουδαῖοι κέρδισαν τὴ συγκατοίκησή τους μὲ τοὺς δαίμονες»  Μέγας Ἀθανάσιος

Ἐδῶ καὶ κάμποσα χρόνια, ἔχει ξεκινήσει μία ἐκστρατεία ἀπὸ σκοτεινοὺς σιωνιστικοὺς κύκλους, γιὰ τὴν ἀπάλειψη τῶν ἐγκωμίων («μεγαλυναρίων») τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ποὺ ἀναφέρονται στοὺς σταυρωτῆδες τοῦ Κυρίου μας. Μέχρι τώρα, παρὰ τὶς ἀσφυκτικὲς πιέσεις, οἱ ἐπικεφαλῆς τῆς Ὀρθοδοξίας μας στάθηκαν στὸ ὕψος τους.
Ὡστόσο, μὲ τὸν νέο «ἀντιρατσιστικὸ» νόμο ποὺ προωθεῖ πρὸς ψήφιση...
ἡ δούλη τῶν Θεοκτόνων (ψευτο)κυβέρνηση Σαμαρὰ - μὲ τὴν σύμφωνη γνώμη ὅλων τῶν συστημικῶν κομμάτων - θὰ καταστήσει ὑποχρεωτικὴ τὴν ἀπάλειψη τῶν ἐγκωμίων, ἄλλως θὰ βλέπουμε νὰ συλλαμβάνονται Ἱερεῖς μετὰ τὴ λειτουργία τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, γιὰ «διασπορὰ ρατσιστικοῦ μίσους», κατόπιν μηνύσεων διεθνῶν σιωνιστικῶν ὀργανώσεων καὶ ἐγχωρίων ὀργάνων τους!
Σᾶς παρουσιάζουμε, λοιπόν, ἴσως γιὰ τελευταία φορὰ τὰ σχετικὰ ἐγκώμια τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, πρὶν κηρυχθοῦν παράνομα «μὲ ἐντολὴ Σαμαρά»:
‘Ως πικρᾶς ἐκ κρήνης τῆς Ἰούδα φυλῆς οἱ ἀπόγονοι ἐν λάκκῳ κατέθεντο τὸν τροφέα μανναδότην Ἰησοῦν’.
(Οἱ ἀπόγονοί της φυλῆς τοῦ Ἰούδα, ὡσὰν νὰ προήρχοντο ἀπὸ πικρᾶν πηγὴν -καὶ νὰ εἶχον ἔμφυτον τὴν κακίαν, καὶ μάλιστα τὴν ἀχαριστίαν– ἐναπέθεσαν μέσα εἰς λάκκον -δηλαδὴ εἰς σκοτεινὸν τάφον– τὸν Ἰησοῦν, ποὺ τοὺς ἔθρεψεν -εἰς τὴν ἔρημον – δώσας εἰς αὐτοὺς τὸ μάννα.)
‘Αλαζών Ἰσραήλ, μιαιφόνε λαέ, τί παθῶν τὸν Βαρραβᾶν ἠλευθέρωσας, τὸν Σωτῆρα δὲ παρέδωκας σταυρῶ’.
(Ἰσραηλιτικὲ λαέ, ὑπερήφανε καὶ ἐγκληματικέ, τί ἔπαθες καὶ τὸν μὲν Ψληστὴν- Βαραββᾶν ἠλευθέρωσες, τὸν δὲ Σωτῆρα κατεδίκασες εἰς σταυρικὸν θάνατον;)
‘Φθονουργέ, φονουργὲ καὶ ἀλάστορ λαέ, καν σινδόνας καὶ αὐτὸ σουδάριον αἰσχύνθητι ἀναστάντος τοῦ Χριστοῦ’.
(Ζηλότυπε, ἐγκληματικὲ καὶ ἀσεβέστατε λαὲ τοῦ Ἰσραήλ, νὰ ἐντραπῆς τουλάχιστον τὰς συνδόνας καὶ τὸν νεκρικὸν κεφαλόδεσμον τοῦ Χριστοῦ, τὰ ὁποία -εὑρεθέντα εἰς τὸν κενὸν τάφον- ἀποδεικνύουν, ὅτι Οὗτος ἀνέστη -ὄντως ἐκ νεκρῶν.)
‘Αραβιανόν, σκολιώτατον γένος Ἑβραίων, ἔγνως τὴν ἀνέγερσιν τοῦ ναοῦ. Δία τί κατέκρινας τὸν Χριστόν;’
(Ώ, γένος τῶν Ἑβραίων, διεστραμμένον, ἄγριον ὡσὰν τοὺς Ἄραβας, ἐγνώρισες -διότι σου τὸ εἶπεν ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος- ὅτι ὁ Ναὸς θὰ ἠγείρετο ἐκ νέου -θὰ ἀνίστατο δηλαδὴ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ- Διατὶ -λοιπὸν- κατεδίκασες -εἰς θάνατον- τὸν Χριστόν;)
‘Καν τοὺς ἐκ νεκρῶν ἐπαισχύνθητε, ὢ Ἰουδαῖοι, οὖς ὁ ζωοδότης ἀνέστησεν, ὂν ὑμεῖς ἐκτείνατε φθονερῶς’.
(Ἐντραπῆτε, τουλάχιστον, ὢ Ἰουδαῖοι -ποὺ ἀρνεῖσθε τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ- ἐκείνους τοὺς νεκρούς, ποὺ ἀνέστησεν ὁ ζωοδότης Χριστός, τὸν Ὁποῖον σεῖς ἐθανατώσατε ἀπὸ φθόνον.)
‘Κατά τὸν Σολομώντα βόθρος βαθὺς τὸ στόμα Ἑβραίων παρανόμων’.
(Τὸ στόμα τῶν παραβατῶν τοῦ θείου Νόμου Ἑβραίων ὁμοιάζει, κατὰ τὸν χαρακτηρισμὸν τοῦ Σολομῶντος, πρὸς βαθὺν βόθρον.)
‘Εβραίων παρανόμων ἐν σκολιαῖς πορείαις τρίβολοι καὶ παγίδες’.
(Εἰς τὰς διεστραμμένας ὁδούς, ποὺ βαδίζουν οἱ παράνομοι Ἑβραῖοι, ὑπάρχουν ἄκανθαι καὶ παγίδες.)
‘Συναπολούνται πάντες οἱ σταυρωταί σου, Λόγε, Υἱὲ Θεοῦ παντάναξ’.
(Οἱ σταυρωταί Σου, ὢ Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Θεοῦ, Βασιλεῦ τοῦ παντός, θὰ καταστραφοῦν ὅλοι συγχρόνως.)
‘Διαφθοράς εἰς φρέαρ συναπολοῦνται πάντες οἱ ἄνδρες τῶν αἰμάτων’.
(Ὄχι μόνον οἱ ἰδικοί Σου σταυρωταί, ἀλλὰ ὅλοι οἱ φονεῖς θὰ καταστραφοῦν συγχρόνως, ριπτόμενοι μέσα εἰς λάκκον ὀλέθρου -εἰς τὴν Κόλασιν.)”

Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ κάλαντα τῶν Χριστουγέννων, τῆς Πρωτοχρονιᾶς καὶ τῶν Φώτων, ὑπάρχουν στὴ λαϊκή μας παράδοση καὶ τὰ κάλαντα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. Πιὸ γνωστὰ ὡς «Τὸ Μοιρολόι τῆς Παναγιᾶς».

Σᾶς τὰ μεταφέρουμε γιὰ τελευταία φορὰ ἐφέτος, διότι τοῦ χρόνου τέτοιον καιρὸ θὰ ἀπαγορεύονται στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας! Βλέπετε, ἀκόμα καὶ τὴν παράδοσή μας, θὰ τὴν πιάνει ὁ λεγόμενος «ἀντιρατσιστικὸς» νόμος! 

Σήμερον μαῦρος οὐρανός, σήμερον μαύρη μέρα
σήμερον ὅλοι θλίβονται καὶ τὰ βουνὰ λυποῦνται,
σήμερον ἔβαλαν βουλὴ οἱ ἄνομοι Ἑβραῖοι,
οἱ ἄνομοι καὶ τὰ σκυλιὰ καὶ οἱ τρισκαταραμένοι,
γιὰ νὰ σταυρώσουν τὸν Χριστό, τὸν πάντων βασιλέα.
Ὁ Κύριος ἠθέλησε νὰ μπεῖ σὲ περιβόλι
νὰ λάβει δεῖπνο μυστικό, νὰ μὴν τὸ λάβουν ὅλοι.
Ἡ Παναγιὰ ἡ Δέσποινα καθόταν μοναχή της,
τὰς προσευχᾶς τῆς ἔκανε γιὰ τὸ Μονογενῆ της.
Φωνὴ ἐξῆλθ’ ἐξ οὐρανοῦ ὑπ’ ἀρχαγγέλου στόμα
σῴνουν Κυρά μου οἱ προσευχές, σῴνουν καὶ οἱ μετάνοιες
καὶ τὸν Υἱό Σου πιάσανε καὶ στὸν φονιὰ τὸν πάνε.
Σὰν κλέφτη τὸν ἐπιάσανε καὶ σὰν φονιὰ τὸν πάνε
καὶ στοῦ Πιλάτου τὶς αὐλὲς ἐκεῖ τὸν τυραννᾶνε.
-Χαλκιά, χαλκιά, φτιάσε καρφιά, φτιάσε τρία περόνια.
Καὶ κεῖνος ὁ παράνομος βαρεῖ καὶ φτιάνει πέντε.
Σύ, φαραέ, ποὺ τὰ ’φτιασες, πρέπει νὰ μᾶς διδάξεις.
-Βάλτε τὰ δύο στὰ πόδια του, τ’ ἄλλα τὰ δύο στὰ χέρια,
τὸ πέμπτο τὸ φαρμακερὸ βάλτε τὸ στὴν καρδιά Του
νὰ τρέξει αἷμα καὶ νερὸ νὰ λιγωθεῖ ἡ καρδιά του.
Ἡ Παναγιὰ πλησίασε καὶ τὰ δεξιὰ κοιτάξει, κανένα δὲ γνωρίζει.
Κοιτᾶ καὶ δεξιοτέρα, βλέπει τὸν Ἀη Γιάννη:
-Ἀη Γιάννη, Ἀη Γιάννη Πρόδρομε καὶ Βαπτιστὰ τοῦ Υἱοῦ μου,
μὴν εἶδες τὸν Υἱόκα μου τὸν διδάσκαλό σου;
-Δὲν ἔχω στόμα νὰ σοὺ πῶ, γλῶσσα νὰ σοὺ μιλήσω
Δὲν ἔχω χέρι, πάλαμο γιὰ νὰ σοὺ Τὸν ἐδείξω.
Βλέπεις ἐκεῖνον τὸν γυμνὸ τὸν παραπονεμένο
ὅπου φορεῖ πουκάμισο στὸ αἷμα βουτηγμένο;
Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Γιόκα Σου καὶ ὁ Διδάσκαλός Σου.
Ἡ Παναγιὰ τοῦ μίλησε, ἡ Παναγιὰ τοῦ λέει:
-Δὲ μοῦ μιλεῖς παιδάκι μου, δὲ μοῦ μιλεῖς παιδί μου;
-Τί νὰ σοὺ πῶ Μανοῦλα μου ποῦ διαφορὰ δὲν ἔχεις;
Μόνο τὸ Μέγα Σαββατο  κοντὰ τὸ μεσημέρι
ποῦ θὰ λαλήσει ὁ πετεινός, σημαίνουν οἱ καμπάνες. 
τότε καὶ σύ, Μανοῦλα μου, θὰ ‘χεῖς χαρὰ μεγάλη!
Σημαίνει ὁ Θεός, σημαίνει ἡ γῆ, σημαίνουν τὰ Οὐράνια,
σημαίνει κι’ ἡ Ἅγια Σοφία μὲ τὶς πολλὲς καμπάνες.
Ὅποιος τ’ ἀκούει σῴζεται κι’ ὅποιος τὸ λέει ἁγιάζει,
κι’ ὅποιος τὸ καλοφουγκραστεῖ  Παράδεισο θὰ λάβει,
Παράδεισο καὶ λίβανο ἀπ’ τὸν Ἅγιο Τάφο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: