Πληρώνω ή δεν πληρώνω;

του αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη

Πληρώνω εκεί που πρέπει.
Δεν πληρώνω εκεί που δεν πρέπει.
Πληρώνω ανάλογα με τις υποχρεώσεις μου και τις δυνατότητές μου.
Δεν πληρώνω για περιττά και πολυτέλειες. Ο Χριστιανός είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του έναντι του Κράτους.

●Το Κράτος δεν είναι αυτοί που μας κυβερνούν σήμερα ή που θα μας κυβερνήσουν αύριο.
Το Κράτος είμαστε όλοι.
Οι δε φορολογίες υπέρ του Κράτους είναι υποχρεώσεις υπέρ της μεγάλης οικογενείας, που λέγεται Ελληνική Πατρίδα.

● Σήμερα πολλές φορολογίες είναι επαχθείς.
Εκατοντάδες χιλιάδες αδελφοί μας, χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, αδυνατούν ν’ ανταποκριθούν στις αλλεπάλληλες φορολογίες, που ορυμαγδόν πέφτουν πάνω στο κεφάλι τους.

● Αυτοί, φτωχοί και τίμιοι, ως επί το πλείστον, θέλουν να συμβάλουν στην οικονομική διάσωσι της χώρας, αλλά αδυνατούν.
Δεν πληρώνουν, όχι διότι ανήκουν στο κίνημα «Δεν πληρώνω!», αλλά διότι δεν έχουν να πληρώσουν.

Προς αυτούς η διοίκησις του Κράτους οφείλει να είναι στοργική.
Αντί να φτάσουν οι πένητες στο σημείο αγανακτήσεως του «Δεν πληρώνω», άς έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις, όπως:

● Οι πολύτεκνοι, που σηκώνουν όχι απλώς τα οικογενειακά βάρη, αλλά και το βάρος της ιστορικής συνέχειας του Έθνους.
Τους εθελοντές στρατιώτες όχι μόνο δεν τους φορολογούν, αλλά και τους τρέφουν.
Οι πολύτεκνοι είναι οι εθελοντές στρατιώτες για τη διάσωσι της Ελλάδας από τον πιο επικίνδυνο εχθρό, που είναι ο εφιάλτης του δημογραφικού.

● Οι μικροσυνταξιούχοι, που έχουν μεν ένα μικρό σπιτάκι, αλλ’ αποδεδειγμένα στερούνται οιουδήποτε άλλου πόρου.
Αυτοί γιατί να δουν στον ήδη υπέρβαρο λογαριασμό της Δ.Ε.Η. και ένα «χαράτσι» μερικών εκατοντάδων ευρώ για τους τοίχους του μικρού τους σπιτιού;

● Οι αποδεδειγμένα άνεργοι ή οι συντηρούντες πρόσωπα ανάπηρα ή βαρειά ασθενείς.
Ο πόνος της δοκιμασίας καθημερινά τους φορολογεί, αφού διαρκείς είναι οι έκτακτες ανάγκες.

Και άλλες κατηγορίες αδελφών μας δικαιούνται φορολογικής ελαφρύνσεως ή και φορολογικής απαλλαγής.
Θέλουν να πληρώνουν υπέρ των κοινών (υπέρ του Κράτους), αλλά δεν μπορούν.

Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με εκείνους, που μπορούν να πληρώνουν, και επικαλούνται το «Δεν πληρώνω!», που το υποστηρίζουν ακόμα και κοινοβουλευτικά κόμματα, ακόμα και μερικοί εκκλησιαστικοί!

● Το «Δεν πληρώνω» να το λένε (οι κατέχοντες) για τα πολυτελή αυτοκίνητα, που πληρώνουν και 30 και 40 χιλιάδες ευρώ.
Όχι στα 3 ευρώ των διοδίων.

● Το «Δεν πληρώνω» να το λένε για τις σπατάλες και τα περιττά πράγματα, που τους έχει στοιχίσει δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Όχι για το φόρο υπέρ των κοινών αγαθών.

● Το «Δεν πληρώνω» να το λένε μερικοί θρησκευτικοί παράγοντες και μερικοί εκκλησιαστικοί οργανισμοί (όχι φυσικά όλοι) για τα υπέρογκα έξοδα για κτήρια και διακοσμητική πολυτέλεια.
Όχι να ζητάνε φοροαπαλλαγή.

Δεν είναι χριστιανικό, τη στιγμή που όλοι φορολογούνται, να απαλλάσσονται φορολογίας πλούσια κομμάτια γης, που διαθέτουν βυζάντινα προνόμια.
Η Εκκλησία πάντα διακονούσε, δεν διεκδικούσε.
Αν κάτι πρέπει να διεκδικήσουμε, είναι τα πνευματικά δικαιώματα του λαού, που καταπατούνται αδιάντροπα.

● Το «Δεν πληρώνω» να το λένε οι κοσμικοί στον εαυτούλη τους, που φίλαυτα ξοδεύει αδιάκριτα.
Όχι στην Πατρίδα.

Οι χριστιανοί πληρώνουν και με το παραπάνω.
Και το παραπάνω είναι η ελεημοσύνη.