Οι χαρούμενες παιδικές φωνούλες έπαψαν προ πολλού να ακούγονται σε τούτη τη γωνιά. Χορτάριασαν οι λίγες παιδικές χαρές και oι χώροι που τα πιτσιρικάκια γεύονταν την ανεμελιά της ηλικίας τους απέμειναν έρημοι σε ένα τόπο που με τη σειρά του ερημώνει κι’ αυτός. Τα περισσότερα σχολειά στη μικρή ορεινή πατρίδα μας θυμίζουν χελιδονοφωλιές δίχως τιτιβίσματα. Και τα χωριουδάκια μας αργοσβήνουν βυθισμένα στη λησμονιά και την εγκατάλειψη στέλνοντας μέσα από τη φθινοπωρινή μελαγχολία τους τη δική τους βουβή διαμαρτυρία απέναντι σε ένα ανάλγητο Κράτος που απλά εξαργυρώνει τις επιταγές της υποταγής του στα κατώφλια των σύγχρονων δυναστών του ΔΝΤ και της τρόικας. "Λεφτά υπάρχουν" για... τις Ελβετίες και τις τράπεζες. Για… εδώ;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου