Προαιώνιε Πατήρ των οικτιρμών, και Θεέ πάσης παρακλήσεως. Εγώ, ό ταλαίπωρος, θέλοντας να εξετάσω την συνείδησίν μου επάνω εις ταις άνομίαις μου, φοβούμαι κατά πολλά και τρέμω επειδή σου είναι τόσον φανερή ή κατάστασης της ζωής μου, όπου κανένα έργον και κανένας συλλογισμός μου δεν ημπορεί να είναι κρυπτός εις τούς οφθαλμούς σου. Όθεν σου ζητώ με όλη την ταπείνωσιν διά τούς οίκτιρμούς του Μονογενούς σου Υιού, να μού δώσης την χάριν να γνωρίσω καλά, να μισήσω και να διορθώσω όλα μου τα αμαρτήματα. Δός μοι, ώ Πατήρ των φώτων, το Πανάγιόν σου Πνεύμα, διά να μού φέρει εις την ένθύμησιν ταις άμαρτίαις, όπου αλησμόνησα και διά να παρακινήσει την καρδίαν μου εις συντριβή και μετάνοια επάνω εις αύταίς, διά να ταις μισήσω, και να απέχω από κάθε αμαρτία εις το έρχόμενον. Και Σύ, Παρθένε Θεοτόκε, Μήτερ ελέους, και καταφυγή των αμαρτωλών, συντρόφευσόν με, σέ παρακαλώ, με την βοήθειάν σου εις τούτο το Κριτήριο της ευσπλαχνίας και δικαιοσύνης του Θεού, διά να γνωρίσω, να μισήσω έκ καρδίας και να εξομολογηθώ όλας μου τας αμαρτίας. Το όμοιον και σύ, ώ Άγιε Άγγελε, φύλαξ της ψυχής μου, σέ παρακαλώ να με βοηθήσεις εις τούτο το έργον, όπου είναι τόσον αναγκαίων διά την αίώνιον σωτηρίαν μου. Αμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου