Τα αντιρωσικά αισθήματα των «δυτικών» Ουκρανών είναι παγκοίνως γνωστά και δεν κρύβονται, εκδηλωμένα ακόμα και με βανδαλισμούς και καταστροφές ιστορικών μνημείων. Το νέο «θύμα» όμως των εξεγερμένων δεν έχει καν σχέση με το, όντως, σκοτεινό σοβιετικό παρελθόν, αλλά με μια ένδοξη περίοδο της ρωσικής και ουκρανικής Ιστορίας, όπου και οι δύο λαοί πολέμησαν τον ίδιο κατακτητή, τον Ναπολέοντα.
Του Παντελή Καρύκα
Κι όμως, ο ανδριάντας του στρατάρχη Μιχαήλ Κουτούζοφ, το οποίο βρισκόταν στην πόλη Μπρόντι της Δυτικής Ουκρανίας, καταστράφηκε από Ουκρανούς υπερθνικιστές. Ο Κουτούζοφ υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες μορφές των πολέμων της τότε τσαρικής Ρωσίας, τόσο κατά των Τούρκων, όσο και κατά των Γάλλων εισβολέων, το 1812-13.
Υπήρξε ο ιθύνων νους της ρωσικής μεγάλης νίκης και της καταστροφής της «Μεγάλης Στρατιάς» του Ναπολέοντα στη Ρωσία, η οποία έχασε 560.000 από τους 610.000 άνδρες που αρχικά παρέτασσε. Ο Κουτούζοφ ήταν ο εμψυχωτής της άγριας ρωσικής αντίστασης στην περίφημη μάχη του Μποροντινό, το 1812, έξω από τη Μόσχα, η οποία, ουσιαστικά ακύρωσε όλα τα σχέδια του Ναπολέοντα.
Πέραν όλων αυτών όμως, ο Κουτούζοφ ήταν ο άνθρωπος που προστάτεψε την Ουκρανία από τους Τούρκους, όχι μόνο μια φορά, αλλά και από τους Γάλλους, όταν ο Ναπολέων, μετά την βραχύβια κατοχή της Μόσχας, αποφάσισε να υποχωρήσει μέσω Ουκρανίας, αλλά εμποδίστηκε από τον Κουτούζοφ, ο οποίος παλαιότερα, ήταν στρατιωτικός διοικητής του Κιέβου.
Η καταστροφή του ανδριάντα έγινε υπό τις επευφημίες τους πλήθους, το οποίο φώναζε «ζήτω η Ουκρανία». Μια ημέρα νωρίτερα, είχε καταστραφεί, στη δυτική Ουκρανία, ένα ακόμα μνημείο για τη νίκη κατά των Γερμανών του Χίτλερ. Φαίνεται πως οι Ουκρανοί, τελικά, έχουν ιδιαιτέρως επιλεκτική μνήμη. Η ιστορική αχαριστία όμως, δυστυχώς, πληρώνεται ακριβά, ενίοτε δε και με αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου