Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

«Περιφρονῶ τόν ἀνθρώπινον νόμον»...

 

Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
Ὁ ριζοσπαστικός αὐτός λόγος  ἀνήκει στόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, ἀλλά δέν εἶναι ὁλοκληρωμένος. Ἡ πλήρης διατύπωση εἶναι ἡ ἑξῆς: «Περιφρονῶ τόν ἀνθρώπινον νόμον, διά τόν νόμον τοῦ Πνεύματος». Καί ποιά ἡ ἑρμηνεία του; Δέν εἶναι δύσκολη. Ὁ μέγας Γρηγόριος – «ἡ σάλπιγγα τῆς Θεολογίας», κατά τόν ἐκκλησιαστικό ὑμνογράφο – ἐννοεῖ πώς, κάθε χριστιανός, προκειμένου νά κάμει ἐκλογή ἀνάμεσα στόν κρατικό καί ἀντίθεο νόμο, καί τό νόμο τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, δέ διστάζει νά προτιμήσει τήν ἐκλογή τοῦ θείου Νόμου, περιφρονώντας τόν ἀνθρώπινο καί ἀντίθεο πολιτειακό – κρατικό νόμο. Ὅταν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἄρχισαν τό κήρυγμά τους πρός τά πλήθη τοῦ λαοῦ μετά τήν Πεντηκοστή, οἱ ἱερεῖς καί ὁ στρατηγός τοῦ Ναοῦ, συνέλαβαν πρώτους, τόν Πέτρο καί τόν Ἰωάννη καί τούς ἔσυραν στό Συνέδριο (τό δικαστήριο). Ἡ ἀπόφαση ἦταν: «Τό καθόλου μή φθέγγεσθαι μηδέ διδάσκειν ἐπί τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ». Νά κλείσουν τό στόμα τους. Καί μόνο τό ὄνομα, Ἰησοῦς, τούς ἐκνεύριζε. Ἡ ἀπάντηση τῶν δυό Ἀποστόλων, ἄμεση, ἡρωϊκή καί καθοριστική, ἦταν: «Οὐ δυνάμεθα γάρ ἡμεῖς, ἃ εἴδομεν καί ἠκούσαμεν μή λαλεῖν» (Πράξ. Δ´ 20). Ἀκολουθοῦν κι ἄλλες συλλήψεις καί δίκες καί φυλακίσεις τῶν δυό Ἀποστόλων (Πέτρου καί Ἰωάννη). Ἀπό τή μιά μεριά τό θαῦμα τοῦ χωλοῦ, πού προηγήθηκε, κι ἀπό τήν ἄλλη τό....
«ἀπεχθές» καί «τρομερό» γι᾽ αὐτούς ὄνομα, «Ἰησοῦς» (Χριστός), τούς θόλωνε τό μυαλό καί γίνονταν θηριωδέστεροι. Ἡ κατηγορία τους, ἡ ἴδια: «Δέ σᾶς παραγγείλαμε νά μή διδάσκετε καί νά μή μιλᾶτε "ἐν τῷ ὀνόματι τούτῳ"»; «Ἀποκριθείς δέ Πέτρος καί οἱ ἀπόστολοι εἶπον: Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις». Ἔχουμε καθῆκον καί ὑποχρέωση νά πειθαρχοῦμε πρῶτα στό Θεό, παρά σέ σᾶς πού μᾶς ἐπιβάλλετε σιωπή στό λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἄλλωστε ὁ Πέτρος στήν πρώτη του ὁμιλία τή μέρα τῆς Πεντηκοστῆς, δέ δίστασε νά ἐλέγξει τούς σταυρωτές τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος, ὡστόσο, ἀναστήθηκε τήν τρίτη μέρα.
Πολύς λόγος γίνεται καί στίς μέρες μας γιά τίς σχέσεις κράτους καί Ἐκκλησίας. Καί ἐνῶ προσποιοῦνται καί μιλοῦν γιά «καλές» σχέσεις κράτους καί Ἐκκλησίας, ἡ πραγματικότητα εἶναι ὁλότελα ἀντίθετη. Τά τελευταῖα χρόνια θε- σπίζεται μιά ὁλόκληρη σειρά ἀπο- ποινικοποιήσεων. Νομιμοποιοῦν τόν πολιτικό γάμο, τίς ἐλεύθερες συμβιώσεις, νομιμοποιοῦν καί οἰκονομικά ἐνισχύουν τίς ἐκτρώσεις, ἀπαγορεύουν τήν εἴσοδο τῶν πνευματικῶν στά σχολεῖα, ἀπαιτοῦν τήν καταβίβαση τῶν ἁγίων εἰκόνων στά σχολεῖα, δικαστήρια, κοινοβούλια, προβάλλουν «νόμιμα» τήν ἐπαίσχυντη καί παράνομη ὁμοφυλοφιλία, καταργοῦν τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς κ.ἄ. Οἱ χριστιανοί καί ὁμολογοῦν καί ἀπολογοῦνται. Καί ὄχι μόνο. Ἑκατομμύρια ἔδωκαν καί δίνουν μέχρι σήμερα καί τό αἷμα τους γιά τό Χριστό μας. «Διά τόν Νόμον τοῦ Πνεύμα- τος», «ἕτοιμοί ἐσμεν ἀποθνήσκειν»
Ορθόδοξος Τύπος (Φύλλο 31η Ιανουαρίου 2014)

Δεν υπάρχουν σχόλια: